Sssst, ik weet het, het is al een week geleden!
Maar, ik had het niet zo gepland hoor, mijn weekje zag er eigenlijk volledig anders uit dan ik oorspronkelijk voorzien had.
Sta me toe je geest te verlichten.
Dinsdag.. Dinsdaaaaaaag deed iiiiiik.. Oja! Ik weet het weer! In de voormiddag heb ik mijn oefeningen van Phonetics gemaakt. Ze waren zowaar nog een beetje moeilijk ook! Maar vooral veel. Om 13u had ik les en moest ik ook mijn essay indienen. Ik hoop echt dat het een beetje degelijk is, want ik vond het redelijk moeilijk te bedenken vanuit welk standpunt ik precies een tekstfragment wou bespreken. Het seminarie van Phonetics was.. ok, weer net zo saai als anders. In het begin voelde ik me wel een beetje verlegen, aangezien iemand zei dat ze niks van de vragen gesnapt had en dat ze niet geloofde dat er íemand was die ze wel begrepen had, tenzij dat een genie was. Moet de prof daarop aan mij vragen of ik het huiswerk gemaakt had en ik kon niet ontkennen dat ik wel degelijk de vragen had begrepen. Waarop een ander meisje zei: "She's really a genius." Echt iets waar ik stress van krijg zeg. Pfoeh! Na het seminarie ben ik met Charlotte en Alina naar de kerstmarkt getrokken alwaar we ons hebben laten gaan aan lekkere, dure, Churros. Vervolgens zijn we nog gaan eten en dan, jawel, Harry Potter! Nu moet ik zeggen dat de film wel mooi gemaakt is, maar dat ik het een beetje te passief vond. Ik weet niet, voor mij moest het nog verder gaan. Nu moet ik verdorie wéer zolang wachten!
Woensdag was ik gewoon thuis denk ik, de hele dag.. Oh ja, Charlotte is nog gekomen 's avonds om samen te koken en toen hebben we ook afgesproken om de volgende dag een wandeling te gaan maken in de sneeuw! Ja, woensdagochtend lag er een wit laagje op de daken. Dat is weer verdwenen, maar tegen 's avonds begon het lekker te gaan hoor. Toen ik donderdagmorgen opstond, was alles bedekt onder een dikke laag sneeuw. Ik wist meteen dat het een leuke dag zou worden. En ik had meer gelijk dan ik ooit gedacht had. Eerste meevaller: toen er op de deur werd geklopt en ik opendeed, Charlotte verwachtende, vond ik in de plaats een knappe kerel in onderbroek die Johanna ergens voor nodig had. Tjah, daar kon ik even niks op tegen hebben. Die ochtend heb ik dan met Charlotte een mooie wandeling gemaakt door Leazes Park, de foto's zijn te bezichtigen op Facebook. Echt prachtig was het. Ik zou van elke boom een foto genomen hebben als het niet zo ijzig koud was voor de vingers. En dat was nog maar het begin van de dag..
Ik had eigenlijk gepland om de rest van de dag op mijn gemak mijn boekje uit te lezen, maar toen ik misschien 3 bladzijden verder was, werd er aangebeld. Johanna en ik keken elkaar even aan, we verwachtten geen van beiden bezoek. Ik 'buzzde' de deur toch open in de overtuiging dat iemand zijn sleutels vergeten was of zo. Een paar tellen later werd er echter op de deur geklopt. Het was dus toch voor hier. Sarah opent de deur en ziet niemand, behalve een pakje op de grond. Een pakje waarvan de vorm alleen al verraadde wat het was. Ik raapte het op en ging weer naar binnen om het briefje te lezen. Ik moet zeggen dat ik een beetje in de war was, elk normaal denkend mens was gaan kijken wie het pakje had achtergelaten, maar dit kieken hier ging gewoon weer naar binnen. Terwijl ik dus het lint aan het openprutsen was, werd er nog eens op de deur geklopt. Nu begon mijn hart toch wel redelijk te bonken, en terecht. Ik kon het niet geloven, maar in de deuropening vond ik de mooiste verrassing ooit. Ik vloog in zijn armen en sloot mezelf buiten. Gelukkig kon Johanna de deur weer opendoen, stel je voor. Maar goed, nadat ik een beetje bekomen was en gewezen op mijn goedgelovigheid - wist ik veel dat er geen helikoptermaatschappijen zijn die goedkope vluchten van België naar Engeland doen en dat hij helemaal niet weer naar huis moest 's avonds en dat 'je pars pour ma Sarah en Angleterre' niet betekent 'ik ga Skypen' - moest ik dus mijn hele weekendplanning een klein beetje aanpassen. Met plezier hoor! Ik ben er overigens wel degelijk in geslaagd mijn boekje uit te lezen, ik ben ook naar de koorrepetitie gegaan en naar de les vrijdag en zondag heb ik het ook anderhalf uurtje volgehouden om trampoline te springen. Trouwens, jullie weten het nog niet, maar IK KAN SALTO! Op m'n eentje, geen hulp meer, ik kan het zelfs zonder mat, hoewel ik meestal wel nog mét oefen, en ik slaag er af en toe in mooi staand te landen. Hiephoi! Bon, en aangezien ik vond dat het wel genoeg was om salto te kunnen, dacht ik dat ik net zo goed vroeger terug naar huis kon rennen om zo snel mogelijk weer in gezelschap van mijn liefje te zijn.
Ik heb echt een aantal droomdagen achter de rug. Helaas was het vandaag dan redelijk pijnlijk om afscheid te nemen en niet te weten wanneer we elkaar terug zullen zien. Ik heb mezelf weer verrast door een potje te huilen wanneer ik thuis was. Soms ben ik echt zo'n pussy. Gelukkig was Shakespeare er om mijn gedachten een beetje te verzetten. En Katharina. En de sneeuw, vooral die misschien. Niet te geloven hoe nat mijn voeten de hele dag geweest zijn. Ik heb overal gezocht naar gummylaarzen, maar heb niks meer gevonden, allemaal uitverkocht. Nuja, ik overleef het wel.
Ziezo, ik heb jullie wel lang genoeg laten lezen, denk ik zo.
Ik beloof plechtig dat de volgende post níet volgende week maandag zal zijn. (Dat is trouwens Sinterklaas! Wiii! ^^)
Tot binnenkort!
maandag 29 november 2010
maandag 22 november 2010
Maandag 22/11
We gaan voor een vluggertje vandaag ^^
Zondag heb ik, zoals je wel dacht, weer zo goed als constant aan essay-schrijven gedaan. Ik was aan 1225 woorden toen ik naar de trampoline vertrok. Vlak voor de trampoline kreeg ik een verontrustend sms'je en het heeft me dus een tijdje gekost om dat even van me af te zetten, maar toen ik weer aan salto's begon, ben ik daar dan toch een beetje in geslaagd. Het begint steeds beter te gaan, en ik doe ook steeds meer werk zelf, dus wie weet, oefen ik het binnenkort helemaal op mijn eentje! Na de trampoline ben ik dan een conclusie beginnen schrijven en wanneer het ongeveer af was, vond ik Hanne op skype! Ik heb haar vriendelijk verzocht of ze mijn essay eens wou nakijken en dan hebben we er ons samen een tijdje mee beziggehouden. 's Avonds heb ik ook nog 2 hoofdstukken van mijn boekje voor Children's Literature gelezen, ik kan dus wel zeggen dat mijn dag redelijk productief geweest is. 's Nachts kon ik helaas de slaap echt niet vatten en bijgevolg ben ik vanmorgen te laat en absoluut niet uitgeslapen wakker geworden. Geen ideale start van de dag. De les Shakespeare was, zoals altijd, wel animerend. We hebben een uitje gedaan naar een warmemorial om het heel dicht te bestuderen en achteraf moesten we zelf een standbeeld uitbeelden van Henry V, een toneelstuk over oorlog, inderdaad. Tussen de twee sessies door ging ik van hier naar daar en weer terug. Met Katharina naar de apotheek, Marks&Spencer, Tesco, met een vreselijk zware zak naar mijn kot (dan kreeg ik halverwege nog een plaatselijke regenbui op m'n kop), vlug iets eten, bibliotheek om mijn essay af te printen en weer naar de les. Vanavond heb ik dan een zeer emotioneel skypegesprek gehad (mijn moeheid zou wel eens kunnen hebben bijgedragen aan de emotionaliteit ervan) en ben ik er toch nog in geslaagd om aan een heel traag tempo mijn hoofdstuk Phonetics te onderstrepen. De oefeningen laat ik voor morgen, het zijn er te veel.
Maar! Ik heb er goeie hoop in dat morgen een sprankelende dag gaat worden, want ik ga voor £2.95 naar Harry Potter kijken! Hiephoi! Daar kijk ik toch wel al een lange tijd naar uit hoor. Jippie!
En met deze leuke gedachte sluit ik dit vluggertje af.
Tot later!
Zondag heb ik, zoals je wel dacht, weer zo goed als constant aan essay-schrijven gedaan. Ik was aan 1225 woorden toen ik naar de trampoline vertrok. Vlak voor de trampoline kreeg ik een verontrustend sms'je en het heeft me dus een tijdje gekost om dat even van me af te zetten, maar toen ik weer aan salto's begon, ben ik daar dan toch een beetje in geslaagd. Het begint steeds beter te gaan, en ik doe ook steeds meer werk zelf, dus wie weet, oefen ik het binnenkort helemaal op mijn eentje! Na de trampoline ben ik dan een conclusie beginnen schrijven en wanneer het ongeveer af was, vond ik Hanne op skype! Ik heb haar vriendelijk verzocht of ze mijn essay eens wou nakijken en dan hebben we er ons samen een tijdje mee beziggehouden. 's Avonds heb ik ook nog 2 hoofdstukken van mijn boekje voor Children's Literature gelezen, ik kan dus wel zeggen dat mijn dag redelijk productief geweest is. 's Nachts kon ik helaas de slaap echt niet vatten en bijgevolg ben ik vanmorgen te laat en absoluut niet uitgeslapen wakker geworden. Geen ideale start van de dag. De les Shakespeare was, zoals altijd, wel animerend. We hebben een uitje gedaan naar een warmemorial om het heel dicht te bestuderen en achteraf moesten we zelf een standbeeld uitbeelden van Henry V, een toneelstuk over oorlog, inderdaad. Tussen de twee sessies door ging ik van hier naar daar en weer terug. Met Katharina naar de apotheek, Marks&Spencer, Tesco, met een vreselijk zware zak naar mijn kot (dan kreeg ik halverwege nog een plaatselijke regenbui op m'n kop), vlug iets eten, bibliotheek om mijn essay af te printen en weer naar de les. Vanavond heb ik dan een zeer emotioneel skypegesprek gehad (mijn moeheid zou wel eens kunnen hebben bijgedragen aan de emotionaliteit ervan) en ben ik er toch nog in geslaagd om aan een heel traag tempo mijn hoofdstuk Phonetics te onderstrepen. De oefeningen laat ik voor morgen, het zijn er te veel.
Maar! Ik heb er goeie hoop in dat morgen een sprankelende dag gaat worden, want ik ga voor £2.95 naar Harry Potter kijken! Hiephoi! Daar kijk ik toch wel al een lange tijd naar uit hoor. Jippie!
En met deze leuke gedachte sluit ik dit vluggertje af.
Tot later!
zaterdag 20 november 2010
Zaterdag 20/11
A very good evening to you all!
Ik zal maar meteen van wal steken. Donderdag heb ik niet bepaald veel aan dat essay gedaan, nu vraag ik me af wat ik dan wél gedaan heb? Ik kan het me eigenlijk niet herinneren. Hoe het ook zij, na het seminarie vrijdagmorgen ben ik dan naar de bib gegaan en - Ah! Ik weet weer wat ik gedaan heb! Ik heb Henry V van Shakespeare uitgelezen in de plaats! Bon, de bib dus, daar heb ik 3 boeken uitgeleend waar ik de rest van de voor- en namiddag in heb zitten bladeren op zoek naar nuttige passages. Om 10 voor 4 had ik een persoonlijk gesprek met de prof van Phonetics. Het heeft me een half uur gekost om het juiste lokaal te vinden! Wie spreekt er ook af in een kamer in de kelder! Wist ik veel waar dat was, de kelder staat niet op de plannetjes die overal uithangen.. Nuja, hoewel ik te laat was, heb ik toch nog een aangename conversatie met de man gehouden. Ik vertelde dat het voor mij een beetje saai is omdat ik een groot deel van de stof al ken en dat het dus een beetje traag gaat en niet echt uitdagend is. Ik heb zelfs toegegeven dat ik de helft van de tijd de lecture oversla.. Hij gaf me nog gelijk ook! Het was best wel een gemoedelijke conversatie. En toen vroeg hij of ik nog opmerkingen had over zijn manier van lesgeven. Dat vond ik al een beetje riskanter natuurlijk. Ik heb hem er uiteindelijk enkel op gewezen dat hij wel heeeeeel vaak 'okay' zegt. En guess what! Het eerste dat hij daarop zei was... Okay! We hebben er hartelijk om gelachen en hij heeft me toen verteld dat hij thuis ook constant het Arabische equivalent van 'okay' gebruikt en dat mensen ook zeggen dat hij daarmee moet stoppen. Ik heb al bij al dus geen al te slechte indruk gemaakt denk ik. Na het gesprek ben ik weer gaan verderwerken aan mijn essay. Ik had 480 woorden toen ik ging slapen.
Vandaag ben ik om half 9 opgestaan om een beetje piano te gaan spelen. Toen ik in de receptie van Castle Leazes op Claudia zat te wachten, vroeg er plots een man van de receptie of ik geen gratis sandwich wou. 'Eeeeeh, sure!' Hopla, Sarah naar de balie, mocht ik een sandwich kiezen (ze hadden helaas allemaal kaas, maar die valt altijd weg te peuteren). Ik ging weer zitten en toen riep die kerel weer 'Is that all you're taking? Come on! Take another one! Here, take this one!' Jipla, Sarah krijgt nog een sandwich toegegooid. Daar zat ik dan, met 2 bekaasde sandwiches, te wachten op Claudia die plots wakker werd en zag dat ik al 2 smsjes gestuurd had. Ik heb haar een sandwich gegeven en heb nog eens goed gestudeerd aan de piano. Ik had zin om nog lang verder te doen, maar de plicht riep, ik had nog zo'n 1000 woorden die ergens in de leegte op me wachtten. Om half 11 naar huis dus. Ik heb de hele dag geschreven. Dat is relatief natuurlijk, ik heb wel pauzes genomen en ben rond 5u gestopt om me klaar te maken om weg te gaan. Ik heb momenteel 1225 woorden, nog 375 als we pietje precies willen gaan spelen. Ik ben trouwens zo slim geweest om tijdens mijn laatste alinea een mooi idee te krijgen, met als gevolg dat ik dat nu als rode draad door heel mijn essay wil weven en dus het hele zootje opnieuw mag structureren. Oh well, daar heb ik morgen nog de hele dag voor.
En nu het leukste deel, dat niks met werken te maken heeft. Ik ben deze avond voor de allereerste keer in mijn leven naar een balletvoorstelling gegaan! 'The Nutcracker'! Het heeft me £18 gekost, maar het was het waard. Ik vond de kostuums en het decor geweldig interessant. De muziek was ook heel aangenaam om naar te luisteren en de dansen waren, ondanks het niet altijd even goed getimed zijn, prachtig. Ik zou er wat voor gegeven hebben om ook eens een sneeuwvlokje te mogen spelen of een poppetje die zo elegant opgetild wordt. Ik had alleen een beetje een probleem met het hoofdpersonage. Haar glimlach beviel me niet zo, denk ik. Ze had zo te veel superioriteit over zich. En zo lachte ze ook. Er waren meisjes die zo oprecht en stralend lachten, dat je zou verlangen om zelf ballet te doen puur om ook zoveel plezier te hebben, maar deze zeer getalenteerde jongedame zag er niet echt uit alsof ze plezier had in het dansen, maar eerder in het feit dat zij de belangrijkste figuur was. Nuja, ze danste heel mooi, dus ik vergeef het haar. Ja, ik heb er echt wel van genoten moet ik zeggen. Voor herhaling vatbaar. In het terugkeren moesten we helaas door de gietende regen. Maar! Ik had mijn zwarte botjes aan, en ik ben er bijzonder trots op, ze hebben mijn voeten de hele tijd warm gehouden en, mede dankzij mijn oplettendheid, hebben ze ook mooi droog gehouden.
Zo, dit was het voor vandaag. Oh, ik kan misschien wel nog vermelden dat de kerstversiering hier serieus begint boven te komen. Ik passeerde daarnet langs de etalage van Fenwick en die was zo prachtig dat ik er foto's van genomen heb. Die zet ik morgen dan wel op Facebook. Vandaag hou ik het voor bekeken. Ik ga op tijd m'n bed induiken zodat ik morgen fris genoeg ben om te werken. En om de was te doen. En vooral! Om salto's te doen op de trampoline! Hiephoi!
Daaaaaaag!
Ik zal maar meteen van wal steken. Donderdag heb ik niet bepaald veel aan dat essay gedaan, nu vraag ik me af wat ik dan wél gedaan heb? Ik kan het me eigenlijk niet herinneren. Hoe het ook zij, na het seminarie vrijdagmorgen ben ik dan naar de bib gegaan en - Ah! Ik weet weer wat ik gedaan heb! Ik heb Henry V van Shakespeare uitgelezen in de plaats! Bon, de bib dus, daar heb ik 3 boeken uitgeleend waar ik de rest van de voor- en namiddag in heb zitten bladeren op zoek naar nuttige passages. Om 10 voor 4 had ik een persoonlijk gesprek met de prof van Phonetics. Het heeft me een half uur gekost om het juiste lokaal te vinden! Wie spreekt er ook af in een kamer in de kelder! Wist ik veel waar dat was, de kelder staat niet op de plannetjes die overal uithangen.. Nuja, hoewel ik te laat was, heb ik toch nog een aangename conversatie met de man gehouden. Ik vertelde dat het voor mij een beetje saai is omdat ik een groot deel van de stof al ken en dat het dus een beetje traag gaat en niet echt uitdagend is. Ik heb zelfs toegegeven dat ik de helft van de tijd de lecture oversla.. Hij gaf me nog gelijk ook! Het was best wel een gemoedelijke conversatie. En toen vroeg hij of ik nog opmerkingen had over zijn manier van lesgeven. Dat vond ik al een beetje riskanter natuurlijk. Ik heb hem er uiteindelijk enkel op gewezen dat hij wel heeeeeel vaak 'okay' zegt. En guess what! Het eerste dat hij daarop zei was... Okay! We hebben er hartelijk om gelachen en hij heeft me toen verteld dat hij thuis ook constant het Arabische equivalent van 'okay' gebruikt en dat mensen ook zeggen dat hij daarmee moet stoppen. Ik heb al bij al dus geen al te slechte indruk gemaakt denk ik. Na het gesprek ben ik weer gaan verderwerken aan mijn essay. Ik had 480 woorden toen ik ging slapen.
Vandaag ben ik om half 9 opgestaan om een beetje piano te gaan spelen. Toen ik in de receptie van Castle Leazes op Claudia zat te wachten, vroeg er plots een man van de receptie of ik geen gratis sandwich wou. 'Eeeeeh, sure!' Hopla, Sarah naar de balie, mocht ik een sandwich kiezen (ze hadden helaas allemaal kaas, maar die valt altijd weg te peuteren). Ik ging weer zitten en toen riep die kerel weer 'Is that all you're taking? Come on! Take another one! Here, take this one!' Jipla, Sarah krijgt nog een sandwich toegegooid. Daar zat ik dan, met 2 bekaasde sandwiches, te wachten op Claudia die plots wakker werd en zag dat ik al 2 smsjes gestuurd had. Ik heb haar een sandwich gegeven en heb nog eens goed gestudeerd aan de piano. Ik had zin om nog lang verder te doen, maar de plicht riep, ik had nog zo'n 1000 woorden die ergens in de leegte op me wachtten. Om half 11 naar huis dus. Ik heb de hele dag geschreven. Dat is relatief natuurlijk, ik heb wel pauzes genomen en ben rond 5u gestopt om me klaar te maken om weg te gaan. Ik heb momenteel 1225 woorden, nog 375 als we pietje precies willen gaan spelen. Ik ben trouwens zo slim geweest om tijdens mijn laatste alinea een mooi idee te krijgen, met als gevolg dat ik dat nu als rode draad door heel mijn essay wil weven en dus het hele zootje opnieuw mag structureren. Oh well, daar heb ik morgen nog de hele dag voor.
En nu het leukste deel, dat niks met werken te maken heeft. Ik ben deze avond voor de allereerste keer in mijn leven naar een balletvoorstelling gegaan! 'The Nutcracker'! Het heeft me £18 gekost, maar het was het waard. Ik vond de kostuums en het decor geweldig interessant. De muziek was ook heel aangenaam om naar te luisteren en de dansen waren, ondanks het niet altijd even goed getimed zijn, prachtig. Ik zou er wat voor gegeven hebben om ook eens een sneeuwvlokje te mogen spelen of een poppetje die zo elegant opgetild wordt. Ik had alleen een beetje een probleem met het hoofdpersonage. Haar glimlach beviel me niet zo, denk ik. Ze had zo te veel superioriteit over zich. En zo lachte ze ook. Er waren meisjes die zo oprecht en stralend lachten, dat je zou verlangen om zelf ballet te doen puur om ook zoveel plezier te hebben, maar deze zeer getalenteerde jongedame zag er niet echt uit alsof ze plezier had in het dansen, maar eerder in het feit dat zij de belangrijkste figuur was. Nuja, ze danste heel mooi, dus ik vergeef het haar. Ja, ik heb er echt wel van genoten moet ik zeggen. Voor herhaling vatbaar. In het terugkeren moesten we helaas door de gietende regen. Maar! Ik had mijn zwarte botjes aan, en ik ben er bijzonder trots op, ze hebben mijn voeten de hele tijd warm gehouden en, mede dankzij mijn oplettendheid, hebben ze ook mooi droog gehouden.
Zo, dit was het voor vandaag. Oh, ik kan misschien wel nog vermelden dat de kerstversiering hier serieus begint boven te komen. Ik passeerde daarnet langs de etalage van Fenwick en die was zo prachtig dat ik er foto's van genomen heb. Die zet ik morgen dan wel op Facebook. Vandaag hou ik het voor bekeken. Ik ga op tijd m'n bed induiken zodat ik morgen fris genoeg ben om te werken. En om de was te doen. En vooral! Om salto's te doen op de trampoline! Hiephoi!
Daaaaaaag!
donderdag 18 november 2010
Donderdag 18/11
Hallo allemaal!
Heb je me gemist?
Er is de laatste drie dagen niet bijster veel gebeurt. Maandag heb ik mijn vriendschap met Katharina, een Duits meisje die bij mij in de Shakespeare klas zit, verder uitgebouwd. We zijn samen gaan winkelen, hebben in het park een beetje over de liefde gebabbeld, altijd bijzonder interessant. Maandagavond ben ik eindelijk eens antwoorden beginnen schrijven naar iedereen die me een briefje heeft gestuurd (of postpakket). Het spijt me, maar ik ga me echt beperken tot degenen die naar mij iets sturen, anders kan ik gewoon blijven schrijven. Dinsdag.. Wat was er dinsdag? Een beetje les.. Voor de eerste keer had ik zelfs het gevoel dat ik in het Phonetics seminarie iets had bijgeleerd, wat zeg je me daarvan! Dinsdagavond had ik met Katharina afgesproken om samen naar Josh te gaan kijken, die meedeed aan 'Dr Jekyll and Mr Hyde'. Hij speelde Dr Jekyll. Het was nog niet te simpel om het theater te vinden, we moesten een heel eind wandelen en toen we het eindelijk ontdekten, lag het daar beneden, aan de voet van de hoge brug waar wij over aan het stappen waren.. Maar goed, all's well that ends well, we zijn er geraakt, op tijd. Ik heb er erg van genoten, ondanks de kou. Josh was heel goed, en hij was niet de enige. Er zaten een paar echt sterke rollen in. En dan heb ik het nog niet over het 'knappe-kerel-gehalte' van de mannelijke acteurs. Ook de meisjes waren aangenaam om naar te kijken, maar voor mij dan eerder in de zin van: Wow, die kleren! Dat haar! Achteraf moesten we nog weer een halfuur door de vrieskou naar huis. Ik begon echt te vrezen voor mijn arme tenen, maar ze hebben het overleefd.
Gisteren dan had ik besloten wat aan mijn essay te werken, heb ik amper gedaan. Ik heb eerst nog 2 brieven geschreven en daarna mijn notities van Children's Literature aangevuld en tegen dan kwam Charlotte. We hebben weer samen gekookt, deze keer de prachtige combinatie van hamburger met bloemkool, witte saus en... spaghetti! Het heeft ons fantastisch gesmaakt. De witte saus was heerlijk. (We hebben wel een mix gebruikt, aangezien ik nergens nootmuskaat, noch maïzena of iets in die aard vond..). Daarna, trampoline!
Sarah was er niet, dus we stonden een beetje zonder coach aan onze trampoline. Maar het was heel plezant, iedereen geeft elkaar advies of zegt: en nu doe je dit! Ik heb me goed geamuseerd en de laatste keer dat ik sprong had ik eindelijk assistentie en kon ik dus de salto oefenen. Het ging heel goed eigenlijk, al zeg ik het zelf. Ik kan zowaar op mijn voeten landen! Maar ik heb wel nog steeds hulp nodig, het zal nog wel een tijdje duren voor ik op mijn eentje kan oefenen.
En toen kwam vandaag. Helaas heb ik niet veel anders dan 'werk' op mijn programma staan. En dat zal vrees ik de komende dagen niet erg veel veranderen. Ik heb wel afgesproken voor lunch, en vanavond heb ik koor, en zaterdagavond ga ik naar 'The Nutcracker', maar verder is er alleen les en dan dat essay dat nog steeds dreigend boven mijn hoofd hangt.
Ik zal jullie nu dus laten en een poging doen die dreiging wat te verzachten.
Tot de volgende!
Heb je me gemist?
Er is de laatste drie dagen niet bijster veel gebeurt. Maandag heb ik mijn vriendschap met Katharina, een Duits meisje die bij mij in de Shakespeare klas zit, verder uitgebouwd. We zijn samen gaan winkelen, hebben in het park een beetje over de liefde gebabbeld, altijd bijzonder interessant. Maandagavond ben ik eindelijk eens antwoorden beginnen schrijven naar iedereen die me een briefje heeft gestuurd (of postpakket). Het spijt me, maar ik ga me echt beperken tot degenen die naar mij iets sturen, anders kan ik gewoon blijven schrijven. Dinsdag.. Wat was er dinsdag? Een beetje les.. Voor de eerste keer had ik zelfs het gevoel dat ik in het Phonetics seminarie iets had bijgeleerd, wat zeg je me daarvan! Dinsdagavond had ik met Katharina afgesproken om samen naar Josh te gaan kijken, die meedeed aan 'Dr Jekyll and Mr Hyde'. Hij speelde Dr Jekyll. Het was nog niet te simpel om het theater te vinden, we moesten een heel eind wandelen en toen we het eindelijk ontdekten, lag het daar beneden, aan de voet van de hoge brug waar wij over aan het stappen waren.. Maar goed, all's well that ends well, we zijn er geraakt, op tijd. Ik heb er erg van genoten, ondanks de kou. Josh was heel goed, en hij was niet de enige. Er zaten een paar echt sterke rollen in. En dan heb ik het nog niet over het 'knappe-kerel-gehalte' van de mannelijke acteurs. Ook de meisjes waren aangenaam om naar te kijken, maar voor mij dan eerder in de zin van: Wow, die kleren! Dat haar! Achteraf moesten we nog weer een halfuur door de vrieskou naar huis. Ik begon echt te vrezen voor mijn arme tenen, maar ze hebben het overleefd.
Gisteren dan had ik besloten wat aan mijn essay te werken, heb ik amper gedaan. Ik heb eerst nog 2 brieven geschreven en daarna mijn notities van Children's Literature aangevuld en tegen dan kwam Charlotte. We hebben weer samen gekookt, deze keer de prachtige combinatie van hamburger met bloemkool, witte saus en... spaghetti! Het heeft ons fantastisch gesmaakt. De witte saus was heerlijk. (We hebben wel een mix gebruikt, aangezien ik nergens nootmuskaat, noch maïzena of iets in die aard vond..). Daarna, trampoline!
Sarah was er niet, dus we stonden een beetje zonder coach aan onze trampoline. Maar het was heel plezant, iedereen geeft elkaar advies of zegt: en nu doe je dit! Ik heb me goed geamuseerd en de laatste keer dat ik sprong had ik eindelijk assistentie en kon ik dus de salto oefenen. Het ging heel goed eigenlijk, al zeg ik het zelf. Ik kan zowaar op mijn voeten landen! Maar ik heb wel nog steeds hulp nodig, het zal nog wel een tijdje duren voor ik op mijn eentje kan oefenen.
En toen kwam vandaag. Helaas heb ik niet veel anders dan 'werk' op mijn programma staan. En dat zal vrees ik de komende dagen niet erg veel veranderen. Ik heb wel afgesproken voor lunch, en vanavond heb ik koor, en zaterdagavond ga ik naar 'The Nutcracker', maar verder is er alleen les en dan dat essay dat nog steeds dreigend boven mijn hoofd hangt.
Ik zal jullie nu dus laten en een poging doen die dreiging wat te verzachten.
Tot de volgende!
zondag 14 november 2010
Zondag 14/11
Bon, ik ben een klein beetje doodmoe, maar ik heb besloten toch nog een poging te doen mijn brein te laten werken en jullie een update te geven voor ik alles vergeet.
Waar heb ik jullie achtergelaten? Oja, woensdag ergens. Laten we dan beginnen met donderdag.
Ik was die nacht, zoals gewoonlijk, weer niet in slaap geraakt en werd na een kleine 4 uurtjes nachtrust gewekt door mijn alarm 'It is time to get up. The time is 5 o'clock'.. Siiiiiigh. Maar goed, ik ben er op de één of andere manier in geslaagd op te staan, lunchpakket samen te stellen en tegen 6u aan het Centraal Station te staan. Niet volledig fris en monter, maar wel klaar voor een dagje York. Coralie en Charlotte waren mijn gezelschap van de dag. In de trein hebben we er lustig op los gekletst, wat waarschijnlijk de slaperige medereizigers deed dromen van verlaten eilanden of tenminste goeie plakband. In York aangekomen dachten we naar het Railway Museum te gaan. Het was ons eventjes ontgaan dat om 7u 's morgens, nog niet al te veel open is. Woeps. We zijn dus maar gaan wandelen, in de regen, jawel, het was weer prachtig weer die dag. Toch hebben we van het wandelingetje genoten en om 10u konden we eindelijk binnen in de Tourist Info. Daar hebben we allerlei foldertjes verzameld en ons programma samengesteld. We hebben het gedurende de dag een paar keer aangepast, maar goed, we hadden tenminste een plan. Eerst hebben we een gratis rondleiding gedaan. Op het moment van de rondleiding goot het water, met als gevolg dat wij drie de enigen waren die daadwerkelijk aanwezig waren. Het werd dus een privé rondleiding. De gids was een heel vriendelijk dametje die bijzonder gefascineerd was door haar vak. Ze heeft ons 3u lang mee op sleeptouw genomen om alles van de stad te zien. Door wind en regen. Ik heb niet veel foto's genomen, want ik had bijzonder weinig zin om mijn handschoenen uit te doen en dan in mijn zak te gaan zoeken, dus zal het grootste deel van wat ik gezien heb voor jullie onzichtbaar blijven. Desalniettemin zijn er toch een paar foto's die ik later nog wel op Facebook ga plaatsen. Na de rondleiding zijn we onze verkleumde botten gaan opwarmen in een heel gezellig theehuisje, alwaar we alledrie een lekkere warme chocomelk met marshmellows en slagroom gedronken hebben. Heel lekker. 's Namiddags zijn we een beetje gaan shoppen, er waren prachtige winkelstraatjes. Op een bepaald moment ben ik hopeloos verliefd geworden op een trui die in een etalage zo lieflijk naar mij lag te lonken. Jupla, winkel binnen, prijs bekijken, vloeken, toch kopen en nu heeft Sarah een heerlijk zachte, dikke trui. Aaaaaaah. Om 7u dan, zijn we op een Ghost Walk geweest. Dat houdt in: een verklede man (bijzonder knap trouwens, heel aangenaam om naar te kijken) gidste ons rond en vertelde allemaal verhalen over geesten. York schijnt één van de meest 'bespookte' steden te zijn van Engeland. Het was fantastisch. Het weer leende zich er natuurlijk uitstekend toe met die huilende wind, de regen was op dat moment gelukkig even opgehouden. Het was ook een redelijk interactieve rondleiding. Reeds bij de eerste stop werd yours truly geviseerd. Hij zoch iemand met Schotse roots en aangezien er niemand was, besloot hij dan maar dat ik Schots was, mijn haar zag er een beetje zo uit (sterk van hem om dat te zien trouwens, er kwam maar een krul of twee van onder mijn kap piepen). Toen vertelde hij een heel fijn weetje over een wet die stelde dat je Schotten moest vermoorden overdag, maar alleen met een kruisboog. En toen moest Sarah weglopen omdat ze anders zou doodgeschoten worden. Zo heeft hij bij elke stop iemand zijn verhaal laten uitbeelden, hij vond ons waarschijnlijk wel tof, want Coralie moest the Grey Lady spelen, Charlotte Margaret en hij had me ook aangeduid om een onthoofde Thomas Percy te spelen, maar toen sprong een meneer in de bres die de rol glansrijk vertolkt heeft. Leuke, en voor de meesten onder jullie waarschijnlijk niet erg verrassende, anekdote: we stonden aan een hek voor een kerkhof en hij was bezig over een geest die velen daar al hadden gezien en die hijzelf ook al meermaals had gezien en toen zweeg hij plots en staarde naar de graven. Wij allemaal meekijken. BAM! Hij begon aan het hek te ratelen. Drie keer raden wie een halve meter in de lucht sprong en een luide gil slaakte. Jawel. Hij zei zelfs "I think that's the best reaction we've ever had", het ging zelfs zo ver dat hij zijn verhaal niet meteen kon verder vertellen om dat hij met mij moest lachen. Jaja, zo gaat dat hier. Maar goed, we zijn uiteindelijk veilig in een Indisch restaurant binnengeraakt waar we heel erg ons best hebben gedaan om zo lang mogelijk te blijven zitten. Uiteindelijk toch de op dat moment bijzonder sterke wind getrotseerd en na een paar keer bijna wegwaaien het station bereikt. In de trein hebben we iets minder lawaai gemaakt dan in het heengaan en na een half uurtje wandelen ben ik eindelijk om 2u moe en voldaan mijn bed ingeploft.
Vrijdag ben ik om 8u opgestaan om mijn zak te maken voor een weekendje met mijn liefje naar Noorwegen. Eerst moest ik wel nog naar het seminarie van Children's Literature. Ik heb het overleefd. Ik heb tevens ook de metro overleefd en ben zelfs levend en zonder problemen in en uit het vliegtuig geraakt. Helaas moest ik in de luchthaven nog zo'n 3u wachten. Moe als ik was heb ik me daar op een bankje gezet en mijn boekje proberen lezen. Dat heb ik na een tijdje opgegeven en tegen de tijd dat Gabriel aankwam, zat ik te slapen. We moesten nu nog een bus nemen om echt naar de stad zelf te geraken en daarna nog een metro om tot bij Korneel te geraken, die zo vriendelijk was ons onderdak te bieden. Het heeft trouwens gesneeuwd daar! Er lag veel wit en toen we 's avonds eens naar het meer vlakbij gingen werd ik overdonderd door prachtige natuur. Waauw! Ik heb er twee fantastische dagen beleefd en deze morgen stapte ik moe, gelukkig en tegelijk verdrietig weer op het vliegtuig richting Newcastle. Ik weet niet meer precies hoe ik het gedaan heb, maar ik ben vlekkeloos tot op mijn kotje geraakt. Ik herinner me wel nog dat iemand mijn jas complimenteerde en dat ik in de metro mijn boekje heb uitgelezen.. Hoedanook, ik ben thuis geraakt en zou niets liever willen dan terug te gaan naar Noorwegen.
Om 4u vandaag dan, was er trampoline. Ik had er oorspronkelijk niet zoveel zin in, want ik was een beetje in een melancholische bui, maar daar kwam al gauw verandering in. Ik was aan het oefenen op één of andere draai met front drops, niet echt uitlegbaar zonder beeldmateriaal, toen Sarah me vroeg of ik iets nieuws wilde leren. Ik zei uiteraard ja. Ik moest nu op handen en knieën hoppen en dan mijn benen over mijn hoofd gooien en op mijn rug landen. Dat leek me vreselijk moeilijk, maar het ging verrassend vlotjes en voor ik het wist zei Sarah: Ok, now you're going to do a somersault on three. Ik zei "Whaaaaat!" Hoedanook, ik deed braafjes wat ze vroeg. Ze draaide haar trui om mijn buik en stond naast me en toen moest ik op 3 dus een salto maken. Fluitje van een cent zou ik zeggen. Ja mannekes. De eerste keer wist ik totaal niet meer waar de wereld was, ik had totaal geen kracht meer in mijn benen toen ik landde en zakte bijgevolg gewoon ineen. Maar het was niet slecht gedaan en na een paar keer kon ik af en toe op mijn benen landen. Heel bevredigend moet ik zeggen. Ik amuseer me echt wel goed, het gaat ook allemaal redelijk vlotjes bij mij. Ik wil mezelf uiteraard niet als een natuurtalent afschilderen, maar ik moet toegeven dat ik over het algemeen redelijk snel leer. Hiep hoi! Morgen zal ik waarschijnlijk vreselijk stijf zijn, om nog te zwijgen van moe, maar het was het absoluut waard. Het was een fantastisch weekend.
Goed, nu het 9u is, vind ik dat het welletjes is geweest, ik moet dringend een beetje slaap inhalen en morgen moet ik er weer om 8u uit.
Bij deze, gefeliciteerd aan zij die helemaal tot beneden hebben kunnen lezen, het was een hele boterham denk ik zo.
Binnenkort hoor je weer van mij.
Tot dan!
Waar heb ik jullie achtergelaten? Oja, woensdag ergens. Laten we dan beginnen met donderdag.
Ik was die nacht, zoals gewoonlijk, weer niet in slaap geraakt en werd na een kleine 4 uurtjes nachtrust gewekt door mijn alarm 'It is time to get up. The time is 5 o'clock'.. Siiiiiigh. Maar goed, ik ben er op de één of andere manier in geslaagd op te staan, lunchpakket samen te stellen en tegen 6u aan het Centraal Station te staan. Niet volledig fris en monter, maar wel klaar voor een dagje York. Coralie en Charlotte waren mijn gezelschap van de dag. In de trein hebben we er lustig op los gekletst, wat waarschijnlijk de slaperige medereizigers deed dromen van verlaten eilanden of tenminste goeie plakband. In York aangekomen dachten we naar het Railway Museum te gaan. Het was ons eventjes ontgaan dat om 7u 's morgens, nog niet al te veel open is. Woeps. We zijn dus maar gaan wandelen, in de regen, jawel, het was weer prachtig weer die dag. Toch hebben we van het wandelingetje genoten en om 10u konden we eindelijk binnen in de Tourist Info. Daar hebben we allerlei foldertjes verzameld en ons programma samengesteld. We hebben het gedurende de dag een paar keer aangepast, maar goed, we hadden tenminste een plan. Eerst hebben we een gratis rondleiding gedaan. Op het moment van de rondleiding goot het water, met als gevolg dat wij drie de enigen waren die daadwerkelijk aanwezig waren. Het werd dus een privé rondleiding. De gids was een heel vriendelijk dametje die bijzonder gefascineerd was door haar vak. Ze heeft ons 3u lang mee op sleeptouw genomen om alles van de stad te zien. Door wind en regen. Ik heb niet veel foto's genomen, want ik had bijzonder weinig zin om mijn handschoenen uit te doen en dan in mijn zak te gaan zoeken, dus zal het grootste deel van wat ik gezien heb voor jullie onzichtbaar blijven. Desalniettemin zijn er toch een paar foto's die ik later nog wel op Facebook ga plaatsen. Na de rondleiding zijn we onze verkleumde botten gaan opwarmen in een heel gezellig theehuisje, alwaar we alledrie een lekkere warme chocomelk met marshmellows en slagroom gedronken hebben. Heel lekker. 's Namiddags zijn we een beetje gaan shoppen, er waren prachtige winkelstraatjes. Op een bepaald moment ben ik hopeloos verliefd geworden op een trui die in een etalage zo lieflijk naar mij lag te lonken. Jupla, winkel binnen, prijs bekijken, vloeken, toch kopen en nu heeft Sarah een heerlijk zachte, dikke trui. Aaaaaaah. Om 7u dan, zijn we op een Ghost Walk geweest. Dat houdt in: een verklede man (bijzonder knap trouwens, heel aangenaam om naar te kijken) gidste ons rond en vertelde allemaal verhalen over geesten. York schijnt één van de meest 'bespookte' steden te zijn van Engeland. Het was fantastisch. Het weer leende zich er natuurlijk uitstekend toe met die huilende wind, de regen was op dat moment gelukkig even opgehouden. Het was ook een redelijk interactieve rondleiding. Reeds bij de eerste stop werd yours truly geviseerd. Hij zoch iemand met Schotse roots en aangezien er niemand was, besloot hij dan maar dat ik Schots was, mijn haar zag er een beetje zo uit (sterk van hem om dat te zien trouwens, er kwam maar een krul of twee van onder mijn kap piepen). Toen vertelde hij een heel fijn weetje over een wet die stelde dat je Schotten moest vermoorden overdag, maar alleen met een kruisboog. En toen moest Sarah weglopen omdat ze anders zou doodgeschoten worden. Zo heeft hij bij elke stop iemand zijn verhaal laten uitbeelden, hij vond ons waarschijnlijk wel tof, want Coralie moest the Grey Lady spelen, Charlotte Margaret en hij had me ook aangeduid om een onthoofde Thomas Percy te spelen, maar toen sprong een meneer in de bres die de rol glansrijk vertolkt heeft. Leuke, en voor de meesten onder jullie waarschijnlijk niet erg verrassende, anekdote: we stonden aan een hek voor een kerkhof en hij was bezig over een geest die velen daar al hadden gezien en die hijzelf ook al meermaals had gezien en toen zweeg hij plots en staarde naar de graven. Wij allemaal meekijken. BAM! Hij begon aan het hek te ratelen. Drie keer raden wie een halve meter in de lucht sprong en een luide gil slaakte. Jawel. Hij zei zelfs "I think that's the best reaction we've ever had", het ging zelfs zo ver dat hij zijn verhaal niet meteen kon verder vertellen om dat hij met mij moest lachen. Jaja, zo gaat dat hier. Maar goed, we zijn uiteindelijk veilig in een Indisch restaurant binnengeraakt waar we heel erg ons best hebben gedaan om zo lang mogelijk te blijven zitten. Uiteindelijk toch de op dat moment bijzonder sterke wind getrotseerd en na een paar keer bijna wegwaaien het station bereikt. In de trein hebben we iets minder lawaai gemaakt dan in het heengaan en na een half uurtje wandelen ben ik eindelijk om 2u moe en voldaan mijn bed ingeploft.
Vrijdag ben ik om 8u opgestaan om mijn zak te maken voor een weekendje met mijn liefje naar Noorwegen. Eerst moest ik wel nog naar het seminarie van Children's Literature. Ik heb het overleefd. Ik heb tevens ook de metro overleefd en ben zelfs levend en zonder problemen in en uit het vliegtuig geraakt. Helaas moest ik in de luchthaven nog zo'n 3u wachten. Moe als ik was heb ik me daar op een bankje gezet en mijn boekje proberen lezen. Dat heb ik na een tijdje opgegeven en tegen de tijd dat Gabriel aankwam, zat ik te slapen. We moesten nu nog een bus nemen om echt naar de stad zelf te geraken en daarna nog een metro om tot bij Korneel te geraken, die zo vriendelijk was ons onderdak te bieden. Het heeft trouwens gesneeuwd daar! Er lag veel wit en toen we 's avonds eens naar het meer vlakbij gingen werd ik overdonderd door prachtige natuur. Waauw! Ik heb er twee fantastische dagen beleefd en deze morgen stapte ik moe, gelukkig en tegelijk verdrietig weer op het vliegtuig richting Newcastle. Ik weet niet meer precies hoe ik het gedaan heb, maar ik ben vlekkeloos tot op mijn kotje geraakt. Ik herinner me wel nog dat iemand mijn jas complimenteerde en dat ik in de metro mijn boekje heb uitgelezen.. Hoedanook, ik ben thuis geraakt en zou niets liever willen dan terug te gaan naar Noorwegen.
Om 4u vandaag dan, was er trampoline. Ik had er oorspronkelijk niet zoveel zin in, want ik was een beetje in een melancholische bui, maar daar kwam al gauw verandering in. Ik was aan het oefenen op één of andere draai met front drops, niet echt uitlegbaar zonder beeldmateriaal, toen Sarah me vroeg of ik iets nieuws wilde leren. Ik zei uiteraard ja. Ik moest nu op handen en knieën hoppen en dan mijn benen over mijn hoofd gooien en op mijn rug landen. Dat leek me vreselijk moeilijk, maar het ging verrassend vlotjes en voor ik het wist zei Sarah: Ok, now you're going to do a somersault on three. Ik zei "Whaaaaat!" Hoedanook, ik deed braafjes wat ze vroeg. Ze draaide haar trui om mijn buik en stond naast me en toen moest ik op 3 dus een salto maken. Fluitje van een cent zou ik zeggen. Ja mannekes. De eerste keer wist ik totaal niet meer waar de wereld was, ik had totaal geen kracht meer in mijn benen toen ik landde en zakte bijgevolg gewoon ineen. Maar het was niet slecht gedaan en na een paar keer kon ik af en toe op mijn benen landen. Heel bevredigend moet ik zeggen. Ik amuseer me echt wel goed, het gaat ook allemaal redelijk vlotjes bij mij. Ik wil mezelf uiteraard niet als een natuurtalent afschilderen, maar ik moet toegeven dat ik over het algemeen redelijk snel leer. Hiep hoi! Morgen zal ik waarschijnlijk vreselijk stijf zijn, om nog te zwijgen van moe, maar het was het absoluut waard. Het was een fantastisch weekend.
Goed, nu het 9u is, vind ik dat het welletjes is geweest, ik moet dringend een beetje slaap inhalen en morgen moet ik er weer om 8u uit.
Bij deze, gefeliciteerd aan zij die helemaal tot beneden hebben kunnen lezen, het was een hele boterham denk ik zo.
Binnenkort hoor je weer van mij.
Tot dan!
woensdag 10 november 2010
Woensdag 10/11
Hallo allemaal!
Hier ben ik weer met een kleine update.
De trampoline was plezant, het eten lekker, hoewel onze kaassaus niet zo saus-achtig was.. Maar dat verandert niets aan de smaak eh. V for Vendetta was ook een mooie film, helaas kregen we het niet echt luid genoeg om volledig te verstaan en was onze kennis van het Chinees niet bepaald goed genoeg om iets te hebben aan de ondertitels. We zullen dus nog eens moeten kijken om het volledig allemaal te snappen.
Maandag was het heel slecht weer en had ik zwaar last van mijn verkoudheid. Ik kon me dus niet echt bijster goed concentreren tijdens Shakespeare, maar ik ben er geraakt. 's Avonds moest ik dan nog eens opnieuw door regen en wind om een ticket te gaan betalen voor de Nutcracker die we op 20 november gaan bekijken met mensen van koor en orkest. Ik kijk er wel naar uit.
Gisteren was mijn verkoudheid een stuk beter, gelukkig maar. Het weer daarentegen was nog steeds hetzelfde. Ik ben zelfs door de hagel naar de les moeten rennen. En dat voor een seminarie dat weer extreem traag vooruit ging, waar niemand naast mezelf moeite deed om te antwoorden en waar de prof oneindig lang over de simpelste dingen bleef doordrammen. Heel plezant dus. Maar daarna werd het beter. Ik heb fish-sticks gegeten, en ben om 20u met Claudia en nog 3 andere mensen van Hong Kong naar de cinema gegaan. Paranormal Activity II. Nieuwe vriendjes gemaakt en goedkoop naar de cinema gegaan (op dinsdag is het altijd goedkoper). Jippie! Ik heb ook voor het eerst sinds lang nog eens popcorn gegeten. Ik heb er wel evenveel voor betaald als voor mijn ticket, maar goed, het was het waard. De film zelf was.. ja, zoals de meeste horrorfilms die ik al gezien heb.. Niet zo goed, maar uitstekend om het hart te revitaliseren en om je gezamenlijk ziek te lachen. Vandaag heb ik nog niets gedaan naast een douche nemen, maar ik ben van plan deze namiddag te beginnen aan mijn essay dat binnen 2 weken binnen moet. En dan natuurlijk trampoline.
Morgen ga ik met Charlotte en Coralie een hele dag naar York. Ik ga om 5u moeten opstaan daarvoor, maar bon, we zien het zitten. Ik ga dus ook weer de les Phonetics missen, maar misschien ga ik dan eens iets hebben aan het seminarie dinsdag.. Ik heb wel zin in morgen. En dan.. een weekendje Noorwegen! Hiephoi!
De volgende blog update zal dus zondagavond of maandag ergens zijn.
Tot dan kun je altijd herlezen wat ik eerder al geschreven heb ^^
Tot de volgende!
Hier ben ik weer met een kleine update.
De trampoline was plezant, het eten lekker, hoewel onze kaassaus niet zo saus-achtig was.. Maar dat verandert niets aan de smaak eh. V for Vendetta was ook een mooie film, helaas kregen we het niet echt luid genoeg om volledig te verstaan en was onze kennis van het Chinees niet bepaald goed genoeg om iets te hebben aan de ondertitels. We zullen dus nog eens moeten kijken om het volledig allemaal te snappen.
Maandag was het heel slecht weer en had ik zwaar last van mijn verkoudheid. Ik kon me dus niet echt bijster goed concentreren tijdens Shakespeare, maar ik ben er geraakt. 's Avonds moest ik dan nog eens opnieuw door regen en wind om een ticket te gaan betalen voor de Nutcracker die we op 20 november gaan bekijken met mensen van koor en orkest. Ik kijk er wel naar uit.
Gisteren was mijn verkoudheid een stuk beter, gelukkig maar. Het weer daarentegen was nog steeds hetzelfde. Ik ben zelfs door de hagel naar de les moeten rennen. En dat voor een seminarie dat weer extreem traag vooruit ging, waar niemand naast mezelf moeite deed om te antwoorden en waar de prof oneindig lang over de simpelste dingen bleef doordrammen. Heel plezant dus. Maar daarna werd het beter. Ik heb fish-sticks gegeten, en ben om 20u met Claudia en nog 3 andere mensen van Hong Kong naar de cinema gegaan. Paranormal Activity II. Nieuwe vriendjes gemaakt en goedkoop naar de cinema gegaan (op dinsdag is het altijd goedkoper). Jippie! Ik heb ook voor het eerst sinds lang nog eens popcorn gegeten. Ik heb er wel evenveel voor betaald als voor mijn ticket, maar goed, het was het waard. De film zelf was.. ja, zoals de meeste horrorfilms die ik al gezien heb.. Niet zo goed, maar uitstekend om het hart te revitaliseren en om je gezamenlijk ziek te lachen. Vandaag heb ik nog niets gedaan naast een douche nemen, maar ik ben van plan deze namiddag te beginnen aan mijn essay dat binnen 2 weken binnen moet. En dan natuurlijk trampoline.
Morgen ga ik met Charlotte en Coralie een hele dag naar York. Ik ga om 5u moeten opstaan daarvoor, maar bon, we zien het zitten. Ik ga dus ook weer de les Phonetics missen, maar misschien ga ik dan eens iets hebben aan het seminarie dinsdag.. Ik heb wel zin in morgen. En dan.. een weekendje Noorwegen! Hiephoi!
De volgende blog update zal dus zondagavond of maandag ergens zijn.
Tot dan kun je altijd herlezen wat ik eerder al geschreven heb ^^
Tot de volgende!
zondag 7 november 2010
Zondag 07/11
Jaja, ik heb donderdag inderdaad mijn oefeningen nog gemaakt, was ik even trots.
Vrijdag was 5 november, hier wel bekend als Bonfire Night, de nacht dat Guy Fawkes en een heleboel anderen het plan hadden opgevat om King James en andere hoge pieten in het parlementsgebouw op te blazen in het jaar 1605. Al lang geleden, maar ze vieren het hier nog goed hoor. Eerst heb ik met Charlotte, Alina en Claudia cupcakes gebakken. Zoals je kan zien op Facebook, was dat heel plezant en vooral lekker. Daarna zijn we naar het Monument gestapt, waar we de Erasmus Society moesten vinden om dan gezamenlijk de bus te nemen naar Walker Park. We waren bijna meegegaan met een andere groep, maar dankzij Charlotte zijn we uiteindelijk toch met de juiste bus meegegaan. Het was best wel overweldigend. Overal om je heen was er vuurwerk. De bonfire zelf leek een beetje op een kerstboomverbranding, alleen stonden in de plaats van kraampjes met gluhwein en soep, kraampjes met hamburgers, hotdogs, frieten.. En een paar kermisattracties voor de kleintjes. Het vuurwerk zelf was niet slecht, ik heb het volledig gefilmd, maar ik heb een beetje problemen om het op mijn computer te krijgen, dus gelieve nog wat geduld uit te oefenen daarvoor. Ik kreeg echt de neiging om iedereen gelukkig nieuwjaar te wensen, en het was nog niet eens 20u! Nu vraag ik me wel af hoe ze hier dan Nieuwjaar vieren, kan er nóg meer vuurwerk zijn? Het was in elk geval een geslaagde avond.
Gisteren heb ik een beetje rondgehangen, niet al te veel gedaan, ik begin een beetje mottig te worden in mijn hoofd helaas. Neus zit dicht, als ik m'n neus snuit, voel ik het tot in mijn oren, slijm in de keel, lastige ademhaling.. Je ziet het, de perfecte ingrediënten voor een dikke verkoudheid. Ik heb dan ook slecht geslapen vannacht, ben regelmatig wakker geworden, allemaal bijzonder plezant. Eerlijk gezegd, was gisteren een beetje een rotdag. Zelfs al had ik in 's morgens met Claudia afgesproken om piano te spelen. Dat was ook weer iets. We komen in de zaal waar de piano staat en daar staat er keiluide muziek aan en is er een voorbereiding van het één of ander. We gaan naar een andere piano, die staat redelijk vals, dus we besluiten de derde piano te zoeken. We zijn een minuut aan het spelen, komt er wel een groep mensen binnen die de zaal gereserveerd hebben zeker! Uiteindelijk hebben we het dus met de valse piano moeten doen. Tof begin van de dag dus. En 's avonds had ik me met Windows MovieMaker wat beziggehouden en net wanneer mijn filmpje af was, raakte ik het kwijt. Heel fijn, mag ik opnieuw beginnen. Maar goed, wat gisteren is, ligt achter ons, vandaag wordt vast en zeker beter.
Strakjes trampoline met Charlotte en daarna gaan we samen vis met prei in kaassaus proberen maken (geen idee of ik het zal lusten, maar we gaan het tenminste proberen) en daarna naar 'V for Vendetta' kijken, aangezien we toch in de sfeer van 5 november zijn. Hopelijk lukt het ons.
Hola! Mijn was is waarschijnlijk gedaan!
Ik ben ermee weg!
Tot later!
Vrijdag was 5 november, hier wel bekend als Bonfire Night, de nacht dat Guy Fawkes en een heleboel anderen het plan hadden opgevat om King James en andere hoge pieten in het parlementsgebouw op te blazen in het jaar 1605. Al lang geleden, maar ze vieren het hier nog goed hoor. Eerst heb ik met Charlotte, Alina en Claudia cupcakes gebakken. Zoals je kan zien op Facebook, was dat heel plezant en vooral lekker. Daarna zijn we naar het Monument gestapt, waar we de Erasmus Society moesten vinden om dan gezamenlijk de bus te nemen naar Walker Park. We waren bijna meegegaan met een andere groep, maar dankzij Charlotte zijn we uiteindelijk toch met de juiste bus meegegaan. Het was best wel overweldigend. Overal om je heen was er vuurwerk. De bonfire zelf leek een beetje op een kerstboomverbranding, alleen stonden in de plaats van kraampjes met gluhwein en soep, kraampjes met hamburgers, hotdogs, frieten.. En een paar kermisattracties voor de kleintjes. Het vuurwerk zelf was niet slecht, ik heb het volledig gefilmd, maar ik heb een beetje problemen om het op mijn computer te krijgen, dus gelieve nog wat geduld uit te oefenen daarvoor. Ik kreeg echt de neiging om iedereen gelukkig nieuwjaar te wensen, en het was nog niet eens 20u! Nu vraag ik me wel af hoe ze hier dan Nieuwjaar vieren, kan er nóg meer vuurwerk zijn? Het was in elk geval een geslaagde avond.
Gisteren heb ik een beetje rondgehangen, niet al te veel gedaan, ik begin een beetje mottig te worden in mijn hoofd helaas. Neus zit dicht, als ik m'n neus snuit, voel ik het tot in mijn oren, slijm in de keel, lastige ademhaling.. Je ziet het, de perfecte ingrediënten voor een dikke verkoudheid. Ik heb dan ook slecht geslapen vannacht, ben regelmatig wakker geworden, allemaal bijzonder plezant. Eerlijk gezegd, was gisteren een beetje een rotdag. Zelfs al had ik in 's morgens met Claudia afgesproken om piano te spelen. Dat was ook weer iets. We komen in de zaal waar de piano staat en daar staat er keiluide muziek aan en is er een voorbereiding van het één of ander. We gaan naar een andere piano, die staat redelijk vals, dus we besluiten de derde piano te zoeken. We zijn een minuut aan het spelen, komt er wel een groep mensen binnen die de zaal gereserveerd hebben zeker! Uiteindelijk hebben we het dus met de valse piano moeten doen. Tof begin van de dag dus. En 's avonds had ik me met Windows MovieMaker wat beziggehouden en net wanneer mijn filmpje af was, raakte ik het kwijt. Heel fijn, mag ik opnieuw beginnen. Maar goed, wat gisteren is, ligt achter ons, vandaag wordt vast en zeker beter.
Strakjes trampoline met Charlotte en daarna gaan we samen vis met prei in kaassaus proberen maken (geen idee of ik het zal lusten, maar we gaan het tenminste proberen) en daarna naar 'V for Vendetta' kijken, aangezien we toch in de sfeer van 5 november zijn. Hopelijk lukt het ons.
Hola! Mijn was is waarschijnlijk gedaan!
Ik ben ermee weg!
Tot later!
donderdag 4 november 2010
Donderdag 04/11
Hier ben ik weer! Zoals gepland deze keer.
Ik ben weeral vergeten wat ik dinsdag allemaal geschreven heb.. Hmm, wat heb ik dinsdag nog gedaan? Om 13u had ik les in Children's Literature, weer van Lucy. Zij kan heel wat minder goed lesgeven dan de andere prof en ze heeft ook zo'n vreselijk nasale stem, heel vervelend om naar te luisteren. Maar goed, de leerstof is nog steeds interessant. Ik ben ook naar de apotheek geweest voor 'cough sweets', ik had een beetje last van m'n keel. Het was wel grappig toen Naomi me vroeg waar ik heen ging nu en ik zei 'the apothecary'. Zij herhaalde mijn woorden op zo'n verbaasd toontje. Apothecary is natuurlijk een archaïsme en doet meteen denken aan een luguber mannetje dat vreemde drankjes verkoopt. Hier heet het 'pharmacy' uiteraard. Naomi zei nog dat ze vanaf nu het woord 'apothecary' zal gebruiken, wat ik wel leuk vond. Na een weer saai seminarie waar ik af en toe verwonderde blikken kreeg over mijn toch niet zo extreem goede kennis van het fonetisch alfabet, stapte ik door de regen, mét paraplu deze keer, snel naar huis. Ik heb eerlijk gezegd geen idee meer wat ik die avond gedaan heb.. Gewerkt denk ik.. Ah! Ik ben in Hamlet beginnen lezen! We moeten één monoloog kiezen en dat naar modern Engels vertalen en we moeten ook 2 essays over Hamlet quoteren. Woensdag had ik weer Children's Literature, maar deze keer was het geen gewone lecture, we kregen info over ons 1500 woorden essay dat we binnen 3 weken moeten binnenbrengen. Ik ga me daar nu verdorie nog paperclips voor moeten aanschaffen, want nietjes wil hij absoluut niet. We hebben een bundeltje met fragmenten gekregen en moeten daar eentje uitkiezen om te analyseren. Voorlopig denk ik om Alice in Wonderland te nemen aangezien ik daar ook mijn bachelorpaper over wil doen. Maar ik moet wel opletten, want dan mag ik op het examen niet meer mijn ideeën van het essay herhalen.. Dus ik moet nog een brainstormen daarover. Na de studygroup meeting ben ik weer door de regen naar huis gestapt en dan heb ik voor de rest van de dag eigenlijk niet zo veel gedaan. Geskypet met Laetitia denk ik, of was dat eergisteren? En ik heb ook een filmpje gekeken op aanraden van Laetitia, zijnde 'The Runaways'. Ik heb er best van genoten. Ah, en natuurlijk was er trampoline! Charlotte is rond 18u langsgekomen, we hebben samen gegeten en gezellig gebabbeld. Vooral over kerstmis en wat we dan allemaal willen en gaan doen. We zullen ons best moeten doen om niet al te eenzaam te worden wanneer school stopt op 17 december.. Dat wil zeggen dat ik nog anderhalve maand in Newcastle verblijf nadat mijn lessen gedaan zijn. En ik heb maar 2 examens! De performance en de 2 essays zijn tegen dan al voorbij, dus ik heb zo'n gevoel dat ik plots wel heel veel tijd ga hebben. De trampoline zelf was leuk, ik heb echt het gevoel dat ik iets bijgeleerd heb, terwijl ik geen enkele nieuwe beweging kan. Er is gewoon wat gesleuteld aan mijn front en back drop en nu heb ik het gevoel dat ik ze beter kan controleren.
Vandaag ben ik om half 11 opgestaan met een mottig hoofd. Gelukkig was ik na een douche weer een beetje verkwikt, want ik had geen zin om de hele dat mottig te zijn. Ik heb 's middags gekookt en in de namiddag heb ik me dan aan hoofdstuk 5 van Phonetics gezet. Ik vond het een geweldig interessant en iets uitdagender hoofdstuk dan alle voorgaande, dus ik was redelijk opgewekt ondanks alle tijd die het me kostte. Om kwart voor 4 vertrok ik nog steeds vrolijk en in de regen naar de les en toen gebeurde het. Ik had op mijn blad al de titel van het hoofdstuk: Acoustic Phonetics geschreven toen ik zag dat de ppt over The Syllable ging! Dat is hoofdstuk 6! Ze hebben hoofdstuk 5 dus gewoon overgeslaan, waardoor ik dus volledig het verkeerde hoofdstuk had voorbereid. Zucht. En nu zag ik eens het nut in van die les. De les zelf was wederom bijzonder saai en niet bepaald heel moeilijk, zelfs niet als je het nog niet bekeken had. Eens thuisgekomen, weer natgeregend, heb ik me dan maar weer aan het werk gezet en nu heb ik ook hoofdstuk 6 helemaal doorwerkt. Ik ben momenteel aan het twijfelen of ik de oefeningen ook al zal maken of ga wachten tot het weekend. Ach, waarom niet nu? Gedaan is gedaan. En dan ga ik supertrots zijn wanneer ik ga slapen.
Goed, dat is dan beslist. Ik ga oefeningen maken. Tot de volgende!
Ik ben weeral vergeten wat ik dinsdag allemaal geschreven heb.. Hmm, wat heb ik dinsdag nog gedaan? Om 13u had ik les in Children's Literature, weer van Lucy. Zij kan heel wat minder goed lesgeven dan de andere prof en ze heeft ook zo'n vreselijk nasale stem, heel vervelend om naar te luisteren. Maar goed, de leerstof is nog steeds interessant. Ik ben ook naar de apotheek geweest voor 'cough sweets', ik had een beetje last van m'n keel. Het was wel grappig toen Naomi me vroeg waar ik heen ging nu en ik zei 'the apothecary'. Zij herhaalde mijn woorden op zo'n verbaasd toontje. Apothecary is natuurlijk een archaïsme en doet meteen denken aan een luguber mannetje dat vreemde drankjes verkoopt. Hier heet het 'pharmacy' uiteraard. Naomi zei nog dat ze vanaf nu het woord 'apothecary' zal gebruiken, wat ik wel leuk vond. Na een weer saai seminarie waar ik af en toe verwonderde blikken kreeg over mijn toch niet zo extreem goede kennis van het fonetisch alfabet, stapte ik door de regen, mét paraplu deze keer, snel naar huis. Ik heb eerlijk gezegd geen idee meer wat ik die avond gedaan heb.. Gewerkt denk ik.. Ah! Ik ben in Hamlet beginnen lezen! We moeten één monoloog kiezen en dat naar modern Engels vertalen en we moeten ook 2 essays over Hamlet quoteren. Woensdag had ik weer Children's Literature, maar deze keer was het geen gewone lecture, we kregen info over ons 1500 woorden essay dat we binnen 3 weken moeten binnenbrengen. Ik ga me daar nu verdorie nog paperclips voor moeten aanschaffen, want nietjes wil hij absoluut niet. We hebben een bundeltje met fragmenten gekregen en moeten daar eentje uitkiezen om te analyseren. Voorlopig denk ik om Alice in Wonderland te nemen aangezien ik daar ook mijn bachelorpaper over wil doen. Maar ik moet wel opletten, want dan mag ik op het examen niet meer mijn ideeën van het essay herhalen.. Dus ik moet nog een brainstormen daarover. Na de studygroup meeting ben ik weer door de regen naar huis gestapt en dan heb ik voor de rest van de dag eigenlijk niet zo veel gedaan. Geskypet met Laetitia denk ik, of was dat eergisteren? En ik heb ook een filmpje gekeken op aanraden van Laetitia, zijnde 'The Runaways'. Ik heb er best van genoten. Ah, en natuurlijk was er trampoline! Charlotte is rond 18u langsgekomen, we hebben samen gegeten en gezellig gebabbeld. Vooral over kerstmis en wat we dan allemaal willen en gaan doen. We zullen ons best moeten doen om niet al te eenzaam te worden wanneer school stopt op 17 december.. Dat wil zeggen dat ik nog anderhalve maand in Newcastle verblijf nadat mijn lessen gedaan zijn. En ik heb maar 2 examens! De performance en de 2 essays zijn tegen dan al voorbij, dus ik heb zo'n gevoel dat ik plots wel heel veel tijd ga hebben. De trampoline zelf was leuk, ik heb echt het gevoel dat ik iets bijgeleerd heb, terwijl ik geen enkele nieuwe beweging kan. Er is gewoon wat gesleuteld aan mijn front en back drop en nu heb ik het gevoel dat ik ze beter kan controleren.
Vandaag ben ik om half 11 opgestaan met een mottig hoofd. Gelukkig was ik na een douche weer een beetje verkwikt, want ik had geen zin om de hele dat mottig te zijn. Ik heb 's middags gekookt en in de namiddag heb ik me dan aan hoofdstuk 5 van Phonetics gezet. Ik vond het een geweldig interessant en iets uitdagender hoofdstuk dan alle voorgaande, dus ik was redelijk opgewekt ondanks alle tijd die het me kostte. Om kwart voor 4 vertrok ik nog steeds vrolijk en in de regen naar de les en toen gebeurde het. Ik had op mijn blad al de titel van het hoofdstuk: Acoustic Phonetics geschreven toen ik zag dat de ppt over The Syllable ging! Dat is hoofdstuk 6! Ze hebben hoofdstuk 5 dus gewoon overgeslaan, waardoor ik dus volledig het verkeerde hoofdstuk had voorbereid. Zucht. En nu zag ik eens het nut in van die les. De les zelf was wederom bijzonder saai en niet bepaald heel moeilijk, zelfs niet als je het nog niet bekeken had. Eens thuisgekomen, weer natgeregend, heb ik me dan maar weer aan het werk gezet en nu heb ik ook hoofdstuk 6 helemaal doorwerkt. Ik ben momenteel aan het twijfelen of ik de oefeningen ook al zal maken of ga wachten tot het weekend. Ach, waarom niet nu? Gedaan is gedaan. En dan ga ik supertrots zijn wanneer ik ga slapen.
Goed, dat is dan beslist. Ik ga oefeningen maken. Tot de volgende!
dinsdag 2 november 2010
Dinsdag 02/11
Excuses voor de lange stilte, ik mag wel zeggen dat die hoofdzakelijk te wijten is aan Skype en het online zijn van toffe mensen net op die momenten dat ik gepland had mijn blog bij te werken.
Bereid je dus voor op een laaaaang bericht.
Donderdag. De les Phonetics waar ik zo tegen opzag, viel uiteindelijk nog redelijk mee en achteraf moest ik me dus een uur bezighouden. Ik had de dag ervoor in de buurt van het stadium een soort frietkot gezien en besloot me daar iets te gaan halen om in het park op te eten. Zo gezegd, zo gedaan, een half uurtje later plofte ik neer op een bankje bij de vijver met een doosje chickenp... - verdorie, ik ben vergeten hoe het heette - en een pakje frietjes. Het grappige is dat er een zwaan op de oever klom en vlak voor mijn neus, in de midden van het pad, bleef staan. Die heeft daar de hele tijd blijven staan. Heel grappig om de verschillende reacties van de mensen te zien. Sommigen passeerden gewoon áchter mijn bank, anderen bleven zelf eerst staan, en besloten dan uiteindelijk om heel snel achter de zwaan langs te gaan en schrokken zich dan een ongeluk wanneer die zijn kop draaide en een raar geluidje maakte. Eén enkeling heeft het gewaagd tussen mij en de zwaan door te passeren. Nuja, ik had er geen last van, en ik was niet van plan ook maar een stukje van mijn kip af te staan, het leek bijna kannibalisme. Uiteindelijk ging de zwaan terug op het water toen er een beetje verder écht iemand eten gooide en zo kon ik op mijn gemak mijn avondmaal be-eindigen. Ik rustte nog even uit op de bank, liet mijn hoofd zo achteruit hangen en keek een hele tijd naar de takken van de bomen tegen de bewolkte lucht. Ik moet er een beetje vreemd uitgezien hebben, want op een bepaald moment kwam er een man checken of alles wel in orde was. Die dacht zeker dat hij een lijk gevonden had. Om 6u had ik met Katharina en Lydia afgesproken om Shakespeare te oefenen. Lydia was ziek, maar het was een heel gezellig uurtje met Katharina in de Student Common Room, die we helemaal voor onszelf hadden. Om 7u gingen we dan samen naar het koor, wat een beetje lastig was, want we hebben meer dan een uur aan een stuk hetzelfde liedje geoefend. Claudia was het vergeten en Katharina ging in de pauze weg, dus was ik wel een klein beetje eenzaam, maar ik heb het overleefd.
Vrijdag werd ik om 8u30 ruw gewekt door het brandalarm. Hiephoi! Mocht ik in mijn korte pyjama en een dikke trui naar buiten. Leuke ontdekking was wel dat mijn botjes droog waren en ik die dus kon aandoen om tenminste mijn voeten warm te houden. Na een koud kwartier mochten we weer naar binnen en nu was ik dus ruim op tijd uit mijn bed om op mijn gemak mijn mails nog even te checken en zo. Om 10u was er seminarie over Alice in Wonderland, we waren met 7(!). Dat maakt het wel een beetje moeilijk om onopvallend niets te zeggen natuurlijk, dus deden we dat dan maar niet. Ik heb niet echt veel inbreng gehad, maar toch een klein beetje. Daarna heb ik samen met Alina, Charlotte en Claudia geluncht in de Students' Union. Voor de deur werden er cupcakes verkocht aan 50p, dat konden we natuurlijk niet zomaar laten gebeuren. Ik kocht er eentje, en vond het zo lekker dat ik er nog eentje gekocht heb. We hebben besloten dat we vrijdag zélf gaan proberen cupcakes te maken. De rest van die dag heb ik gelezen en geskypet.
Zaterdag had ik prachtige gepland: 'Five Children and It', boek van 244pp, uitlezen, Shakespeare leren en blog bijwerken. Ik heb geen van de 3 gedaan. Je moet weten dat wanneer ik op de computer ga, ik me ook altijd op Skype aanmeld, je weet nooit wie er online is. Deze morgen had ik dat ook gedaan en was toen beginnen lezen in mijn boekje. De schermbeveiliging was al bezig en de koptelefoon zat in, waardoor ik niet hoorde wanneer iemand me een berichtje stuurde. Toen ik op een bepaald moment even keek, zag ik dat zowel Fien als Gabriel al een paar berichtjes gestuurd hadden. Oeps! Toen ben ik dus beginnen bellen, ik heb met Fien welgeteld 3u en 6min aan de lijn gehangen. Daarna nog een goed uur met Gabriel en toen was het tijd om te vertrekken. Ik had om 4u15 met Alina afgesproken om samen naar Charlotte's huis te stappen. Aangezien ze redelijk ver woont, was dat een behoorlijke wandeling, maar we zijn er geraakt. Daar hebben we inkopen gedaan en dan heerlijk gegeten: steak in stukjes, met worteltjes, paprika, ajuintjes en patatjes. Hmmm. Als dessert hadden we een applestrudel gekocht die ook overheerlijk was. We verkleedden ons, zoals je op facebook kan zien, en vertrokken toen naar Coralie's huis, waar we de avond gezellig doorbrachten tussen vampieren, piraten, heksen, duivels en zelfs twee oma's in nachtkledij. Het was heel plezant en rond 12u30 zijn Alina, Anna (die toevallig in het gebouw naast mij woont) en ik in een iets sneller tempo naar huis gestapt.
Zondag dan. Ik heb m'n plan van zaterdag uitgevoerd en 'Five Children and It' uitgelezen. Om 4u was er trampoline. Voor Charlotte was het prachtig, ze was in goeie vorm. Ik daarentegen had al betere dagen gekend. Ik ben met mijn gezicht op mijn handen beland en heb bijgevolg op mijn lip gebeten, heb mijn rug een beetje gekraakt en had plots schrik om een frontdrop te doen. Dat laatste was niet zo erg, ik ben weer over de schrik geraakt en kon uiteindelijk nog wel wat ik vorige week kon, maar echt veel ben ik niet gevorderd. Hoewel ik wél beginnen oefenen ben aan back to front en ik dénk dat ik die volgende week wel onder de knie zal krijgen. Hopelijk beginnen we binnenkort aan salto's daar heb ik wel zin in. Goed, na de trampoline hebben Alina, Charlotte en ik bij mij thuis lasagne gegeten en ons dan weer verkleed om rond half 10 met nog een groepje mensen van de vorige dag af te zakken naar de Quayside. The Cooperage was heel mooi ingekleed vond ik. Ik was helemaal weg van de spiegels. Op facebook vind je ook een heleboel foto's van dat feestje, dus voel je vrij een kijkje te nemen. Het was eigenlijk gewoon een fuif, maar dan verkleed. Boven was het overbevolkt, dus hebben we met 4 en nog 2 toffe meisjes beneden gedanst, waar er niemand was en toch goeie muziek. Wat wil je nog meer? Het was heel plezant en om 2u30 zat ik in mijn bed, om er om 9u weer uit te komen, redelijk uitgeslapen.
Shakespeare gisteren was weer gezellig, hoewel zowel Lydia als Katharina er niet waren en ik dus bij een ander groepje moest aansluiten. In de namiddag was het wel een klein beetje saai aangezien we de hele tijd op onze stoel naar de anderen moesten kijken, maar goed. Het blijft de beste les! Ik heb ook wat boodschappen gedaan en heb me eens een pannenkoekenmix aangeschaft. Misschien probeer ik die vanavond eens. Ik heb ook een zak 'ovenchips' gekocht die ik gisteren eens getest heb. Ik heb bijzonder genoten van mijn chipolata's met zelfgemaakte appelmoes en frieten met achteraf de rest van mijn vanille-ijs. Ik zal een nieuwe doos moeten kopen. Na nog een beetje skypen, deze keer met Gabriel en Hanne, ben ik gaan slapen en vanmorgen behoorlijk fit weer opgestaan om de dag te beginnen. Strakjes Beyond Wonderland en Phonetics seminarie en dan.. Tjah, dat zie ik dan wel weer.
Tot de volgende keer! (hopelijk niet weer zo lang ;p)
Bereid je dus voor op een laaaaang bericht.
Donderdag. De les Phonetics waar ik zo tegen opzag, viel uiteindelijk nog redelijk mee en achteraf moest ik me dus een uur bezighouden. Ik had de dag ervoor in de buurt van het stadium een soort frietkot gezien en besloot me daar iets te gaan halen om in het park op te eten. Zo gezegd, zo gedaan, een half uurtje later plofte ik neer op een bankje bij de vijver met een doosje chickenp... - verdorie, ik ben vergeten hoe het heette - en een pakje frietjes. Het grappige is dat er een zwaan op de oever klom en vlak voor mijn neus, in de midden van het pad, bleef staan. Die heeft daar de hele tijd blijven staan. Heel grappig om de verschillende reacties van de mensen te zien. Sommigen passeerden gewoon áchter mijn bank, anderen bleven zelf eerst staan, en besloten dan uiteindelijk om heel snel achter de zwaan langs te gaan en schrokken zich dan een ongeluk wanneer die zijn kop draaide en een raar geluidje maakte. Eén enkeling heeft het gewaagd tussen mij en de zwaan door te passeren. Nuja, ik had er geen last van, en ik was niet van plan ook maar een stukje van mijn kip af te staan, het leek bijna kannibalisme. Uiteindelijk ging de zwaan terug op het water toen er een beetje verder écht iemand eten gooide en zo kon ik op mijn gemak mijn avondmaal be-eindigen. Ik rustte nog even uit op de bank, liet mijn hoofd zo achteruit hangen en keek een hele tijd naar de takken van de bomen tegen de bewolkte lucht. Ik moet er een beetje vreemd uitgezien hebben, want op een bepaald moment kwam er een man checken of alles wel in orde was. Die dacht zeker dat hij een lijk gevonden had. Om 6u had ik met Katharina en Lydia afgesproken om Shakespeare te oefenen. Lydia was ziek, maar het was een heel gezellig uurtje met Katharina in de Student Common Room, die we helemaal voor onszelf hadden. Om 7u gingen we dan samen naar het koor, wat een beetje lastig was, want we hebben meer dan een uur aan een stuk hetzelfde liedje geoefend. Claudia was het vergeten en Katharina ging in de pauze weg, dus was ik wel een klein beetje eenzaam, maar ik heb het overleefd.
Vrijdag werd ik om 8u30 ruw gewekt door het brandalarm. Hiephoi! Mocht ik in mijn korte pyjama en een dikke trui naar buiten. Leuke ontdekking was wel dat mijn botjes droog waren en ik die dus kon aandoen om tenminste mijn voeten warm te houden. Na een koud kwartier mochten we weer naar binnen en nu was ik dus ruim op tijd uit mijn bed om op mijn gemak mijn mails nog even te checken en zo. Om 10u was er seminarie over Alice in Wonderland, we waren met 7(!). Dat maakt het wel een beetje moeilijk om onopvallend niets te zeggen natuurlijk, dus deden we dat dan maar niet. Ik heb niet echt veel inbreng gehad, maar toch een klein beetje. Daarna heb ik samen met Alina, Charlotte en Claudia geluncht in de Students' Union. Voor de deur werden er cupcakes verkocht aan 50p, dat konden we natuurlijk niet zomaar laten gebeuren. Ik kocht er eentje, en vond het zo lekker dat ik er nog eentje gekocht heb. We hebben besloten dat we vrijdag zélf gaan proberen cupcakes te maken. De rest van die dag heb ik gelezen en geskypet.
Zaterdag had ik prachtige gepland: 'Five Children and It', boek van 244pp, uitlezen, Shakespeare leren en blog bijwerken. Ik heb geen van de 3 gedaan. Je moet weten dat wanneer ik op de computer ga, ik me ook altijd op Skype aanmeld, je weet nooit wie er online is. Deze morgen had ik dat ook gedaan en was toen beginnen lezen in mijn boekje. De schermbeveiliging was al bezig en de koptelefoon zat in, waardoor ik niet hoorde wanneer iemand me een berichtje stuurde. Toen ik op een bepaald moment even keek, zag ik dat zowel Fien als Gabriel al een paar berichtjes gestuurd hadden. Oeps! Toen ben ik dus beginnen bellen, ik heb met Fien welgeteld 3u en 6min aan de lijn gehangen. Daarna nog een goed uur met Gabriel en toen was het tijd om te vertrekken. Ik had om 4u15 met Alina afgesproken om samen naar Charlotte's huis te stappen. Aangezien ze redelijk ver woont, was dat een behoorlijke wandeling, maar we zijn er geraakt. Daar hebben we inkopen gedaan en dan heerlijk gegeten: steak in stukjes, met worteltjes, paprika, ajuintjes en patatjes. Hmmm. Als dessert hadden we een applestrudel gekocht die ook overheerlijk was. We verkleedden ons, zoals je op facebook kan zien, en vertrokken toen naar Coralie's huis, waar we de avond gezellig doorbrachten tussen vampieren, piraten, heksen, duivels en zelfs twee oma's in nachtkledij. Het was heel plezant en rond 12u30 zijn Alina, Anna (die toevallig in het gebouw naast mij woont) en ik in een iets sneller tempo naar huis gestapt.
Zondag dan. Ik heb m'n plan van zaterdag uitgevoerd en 'Five Children and It' uitgelezen. Om 4u was er trampoline. Voor Charlotte was het prachtig, ze was in goeie vorm. Ik daarentegen had al betere dagen gekend. Ik ben met mijn gezicht op mijn handen beland en heb bijgevolg op mijn lip gebeten, heb mijn rug een beetje gekraakt en had plots schrik om een frontdrop te doen. Dat laatste was niet zo erg, ik ben weer over de schrik geraakt en kon uiteindelijk nog wel wat ik vorige week kon, maar echt veel ben ik niet gevorderd. Hoewel ik wél beginnen oefenen ben aan back to front en ik dénk dat ik die volgende week wel onder de knie zal krijgen. Hopelijk beginnen we binnenkort aan salto's daar heb ik wel zin in. Goed, na de trampoline hebben Alina, Charlotte en ik bij mij thuis lasagne gegeten en ons dan weer verkleed om rond half 10 met nog een groepje mensen van de vorige dag af te zakken naar de Quayside. The Cooperage was heel mooi ingekleed vond ik. Ik was helemaal weg van de spiegels. Op facebook vind je ook een heleboel foto's van dat feestje, dus voel je vrij een kijkje te nemen. Het was eigenlijk gewoon een fuif, maar dan verkleed. Boven was het overbevolkt, dus hebben we met 4 en nog 2 toffe meisjes beneden gedanst, waar er niemand was en toch goeie muziek. Wat wil je nog meer? Het was heel plezant en om 2u30 zat ik in mijn bed, om er om 9u weer uit te komen, redelijk uitgeslapen.
Shakespeare gisteren was weer gezellig, hoewel zowel Lydia als Katharina er niet waren en ik dus bij een ander groepje moest aansluiten. In de namiddag was het wel een klein beetje saai aangezien we de hele tijd op onze stoel naar de anderen moesten kijken, maar goed. Het blijft de beste les! Ik heb ook wat boodschappen gedaan en heb me eens een pannenkoekenmix aangeschaft. Misschien probeer ik die vanavond eens. Ik heb ook een zak 'ovenchips' gekocht die ik gisteren eens getest heb. Ik heb bijzonder genoten van mijn chipolata's met zelfgemaakte appelmoes en frieten met achteraf de rest van mijn vanille-ijs. Ik zal een nieuwe doos moeten kopen. Na nog een beetje skypen, deze keer met Gabriel en Hanne, ben ik gaan slapen en vanmorgen behoorlijk fit weer opgestaan om de dag te beginnen. Strakjes Beyond Wonderland en Phonetics seminarie en dan.. Tjah, dat zie ik dan wel weer.
Tot de volgende keer! (hopelijk niet weer zo lang ;p)
Abonneren op:
Posts (Atom)