Zondag 30/01

Waaaaah! Mijn oprechte excuses, ik vergat telkens weer te schrijven.
Maar hier is dan eindelijk de allerlaatste update!
Woensdag was een chaotisch dagje. Ik stond om 8u 's morgens op, at snel een beetje, nam afscheid van Marie-Christine die naar de les vertrok en moest dan zelf in twee keer al mijn bagage naar beneden dragen. Ik heb geloof ik nog nooit zo'n zware koffer meegesleurd. Ik geraakte met veel moeite bij de receptie, gaf daar mijn sleutel af en met een enorme krachtinspanning kwam ik uiteindelijk aan bij Alina, die me een beetje hielp om alles naar boven te sleuren. En toen zaten we op haar kamer, te wachten tot het tijd was voor het examen. We hebben naar Princess Diaries gekeken en daarna nog een klein beetje herhaald. Om 13u vertrok ik richting bibliotheek, waar ik met Naomi afgesproken had. Samen zochten we dan de kerk waar we examen hadden om uiteindelijk zo'n 40 minuten te vroeg te zijn. We hebben nog een beetje gepraat over alles behalve het examen en toen het plotseling geweldig begon te gieten, propten we ons naar binnen om daar te wachten tot de zaal open ging. Eindelijk was het dan zo ver. Tijd voor het examen. We kregen 10 vragen waarvan we er 2 moesten kiezen om een essay over te schrijven. Ik had wel stress, want 2 essays schrijven in 2u vond ik wel een beetje sterk. Gelukkig vond ik een paar vragen waar ik wel iets over kon zeggen en uiteindelijk diende ik na 2u 2 essays van 2 bladzijden in (met mijn geschrift, is dat wel ok). Na het examen heb ik nog afscheid genomen van Naomi, in de gietende regen en toen ben ik terug gegaan naar Alina, waar ook Charlotte heenging. We hebben met z'n drietjes fajitas klaargemaakt. Was wel lekker. En daarna kwam een appelstrudel als dessert. Claudia vervoegde ons ook om van de appelstrudel te smullen. Na de afwas praatten we nog een beetje bij op Alina's kamer, leerde ik Claudia en Alina breien (let wel, enkel brei opzetten en de rechtse steek, veel meer kan ik zelf ook niet) en keken we naar Mamma Mia. Toen was het tijd voor Charlotte om haar bus te halen en voor Claudia om nog een beetje te slapen voor haar examen. Alina en ik maakten ons ook klaar om te slapen en lagen toen allebei nog veeeeeel te lang wakker. Uiteindelijk vielen we toch nog in slaap.
Om 5u 'smorgens ging de wekker weer af. Tijd voor Sarah om naar huis te gaan. Alina is zo lief geweest mee te gaan tot aan het station en zo mijn last wat te verlichten. Met een beetje moeite geraakte ik op het juiste perron en ontdekte dat ik al meteen aan de juiste wagon stond om daarna ook te zien dat mijn zetel net aan de deur was. Ik zat al gauw op mijn gemak naar buiten te kijken. De treinrit was aangenaam en voor ik het wist, was ik in London King's Cross. We kwamen aan op perron 8 en je raadt nooit wat ik voorbij zag flitsen.. Perron 9 3/4!!! Ik geloofde m'n ogen niet. Ik vond met gemak Pancras International, waar ik zonder problemen door de security passeerde en dan een uurtje moest wachten op de Eurostar. Ik was wel zo dom om net die rolband te nemen die niet werkte en dus uit eigen kracht mijn bagage moest naar boven sleuren, maar verder had ik geen problemen met het vinden van mijn zitplaats en al snel waren we vertrokken. Ook deze rit ging vlot en om 14u12 stapte Sarah van de trein in station Brussel-Zuid. Daar vond ik mijn liefje en samen hebben we dan de weg van Brussel naar Gent naar Waregem naar huis afgelegd om daar samen Moeke's verjaardag te vieren. Hoeraaaaaa!
Zo. Dit was het. Ik dank u allen voor het blijven volgen van mijn ongetwijfeld zeer interessante blog.
Tot we elkaar eens tegenkomen!

Dinsdag 25/01

Halloooooo!
Dit is het laatste blogbericht dat ik in Engeland schrijf! Er volgt er dan nog eentje donderdag of vrijdag. Ik moet toch laten weten hoe ik thuisgeraakt ben ook eh?
Toen ik zondagavond alles klaarlegde dat ik nodig had voor het examen kreeg ik plots een paniekaanval. Ik kon nergens mijn smartcard vinden! Ik wist zeker dat die in mijn trainingsbroek zat toen ik van de trampoline naar huis ging, maar waar ik ze toen gedaan had.. Honderd keer dezelfde plaatsen gecheckt en toen Marie-Christine even in de slaapkamer moest zijn, zag ze het daar mooi liggen blinken op de grond. Het moet uit mijn broekzak gevallen zijn toen ik me omkleedde. Ik vloog haar om de hals en zwoor dat ik haar eeuwig dankbaar zou zijn. Met een gerustgesteld hart kon ik nu nog een uur of twee in mijn bed gaan liggen draaien tot ik eindelijk in slaap viel. 's Morgens geraakte ik met veel moeite uit mijn bed. Het wandelingetje buiten deed me wel deugd. Ik vond het examenlokaal relatief snel en installeerde me tegen de muur in afwachting. De deuren gingen open en we gingen allemaal op onze genummerde (!) plaats zitten. We moesten nog 5 minuten wachten voor we begonnen, dus vulde ik overal mijn naam al in. Ik vond het wel spannend hoe ik alles moest invullen. Wat als ik iets verkeerd deed en mijn examen ongeldig was? Ik hoop maar dat ik het nu goed gedaan heb, want anders verlies ik mijn monsterscore. Ik heb het examen met alle gemak ingevuld, heb amper getwijfeld een was bijgevolg na een goed half uur klaar en stond als eerste weer buiten. Ik ga nu niet beweren dat ik alles perfect heb ingevuld, ze zullen wel dingen vinden waar ik meer had kunnen zeggen, maar ik ben ervan overtuigd dat ik de eerste 50 punten (van 80) allemaal heb. Het heeft wel iets, zo'n examen. Ik wou maar dat het volgende ook zo gemakkelijk was, maar helaas. Morgen moet ik 2 essays schrijven in 2 uur. Ik zie er eigenlijk wel tegen op. Maar goed, na het examen ben ik nog een papiertje gaan ophalen in King's Gate en eenmaal thuis heb ik een klein beetje gestudeerd en me vooral lekker ontspannen.
Vandaag ben ik mooi op tijd opgestaan, heb mijn allerlaatste Engelse douche genomen en heb me dan aan het werk gezet. Het vlotte goed. 's Namiddags is Charlotte op bezoek gekomen en hebben we een hele tijd mijn toekomstige zelf staan lachen. Die arme ik zal met een volgepropte koffer, rugzak met nog klein extra rugzakje erbovenop, laptoptas en nog klein schoudertasje een half uur naar het station moeten stappen. Trein op, trein af, andere trein op, trein af, hopelijk hulp krijgen van een lieve jongen, trein op, trein af, trein op, trein af, auto in. Goh, dat zal fantastisch zijn! Toen Charlotte weg was, heb ik me weer een tijdje geconcentreerd en intussen heb ik alles herhaald wat er te herhalen valt, hoera! Nu ga ik een paar boterhammetjes eten en me dan nog eens bezinnen of ik nog iets moet herbekijken.
Ik heb in het vooruitzicht een hele boel geklungel, maar ik heb wel zin om terug naar huis te gaan.
Tot heel binnenkort!

Zondag 23/01

Eens even denken, heb ik nog iets interessants gedaan sinds vrijdag?
Gisteren ben ik terug begonnen met Phonetics. Ik dacht: "Laat ik het examen van vorig jaar eens maken en zien wat ik ervan bak!" Start: 09.45.. Schrijfschrijfschrijf.. Stop: 10u15.. Juist ja. Ik heb het examen van vorig jaar in een half uur gemaakt. Ik geef toe dat ik niks herlezen heb en bij de vragen waar je iets dieper moet nadenken niet echt de tijd genomen heb om te denken, maar toch. Wanneer ik mijn boek erbij nam en verbeterde, kwam ik uit op 73%. Gevolg: zero motivatie om nog te studeren, ik kan het tóch! Ik besloot dan maar mijn boek van Children's Literature, dat ik nog niet bekeken had (het is niet verplicht, ik heb het gekocht omdat het interessant leek) erbij te nemen en heb dat helemaal uitgelezen. Wat ik ook gedaan heb gisteren, was een poging doen mijn valies te maken aangezien ik de komende dagen niet al te veel tijd ga willen maken om me daar mee bezig te houden. Eerste poging was een compleet fiasco, maar de tweede keer ging het al stukken beter. Ik ben er nog niet helemaal uit hoe ik precies alles ga meekrijgen en heb ook een trui, een pull, een topje en een stel kousen moeten weggooien, maar ik denk dat ik er zal geraken.
Vandaag heb ik dan toch mijn Phonetics boek erbij genomen en heb het nog eens helemaal doorgenomen. Ik moet toegeven dat ik best trots was toen ik om 15u45 klaar was. Dat wil zeggen dat ik mij zonder zorgen helemaal op de drie uur lange trampolinetraining kon storten! Dat heb ik dan ook gedaan. Resultaat: blauwe builknie, rode ellebogen en geschaafde handen. Ik ben compleet uitgeput want Charlotte en ik zijn meer dan een uur lang de enige twee springers geweest op één trampoline, en de tijd dat iemand springt is echt niet lang genoeg om volledig te bekomen van je eigen beurt. Maar ik heb het gevoel dat ik echt heb kunnen werken nu. Ik heb geen nieuwe bewegingen gedaan of zo, maar ik heb eens een beetje gewerkt aan de 'présence'. Het lijkt me wel iets om er niet uit te zien als een kluns die onhandige zwembewegingen maakt als om te leren vliegen en na het neerstorten toevallig in de juiste positie landt. We gaan dus voor elegantie. Het was vandaag ook mijn laatste training hier en ik heb dus ook van Carolyn en Tatiana redelijk 'voorgoed' afscheid moeten nemen. Heel vreemd gevoel wanneer je iemand letterlijk je leven uit ziet lopen. En nu ben ik thuis en heb ik via mail, facebook en sms succeswensjes gekregen voor mijn examen morgen, wat me helemaal vrolijk maakt. En het beste is, ik hoef niet meer te leren, want ik ben goed genoeg voorbereid! Hoeraaaa! (Nu maar hopen dat ik het niet te veel onderschat)
Tot dinsdag!

Vrijdag 21/01

Geloof het of niet, ik heb een heleboel te vertellen!
Woensdag, na het typen van mijn blogbericht, begon ik te werken, maar ik merkte al gauw dat ik mijn hoofd er echt niet bij kon houden. Waarschijnlijk deels omdat ik niet volledig het nut zag van wat ik aan het doen was. Ik begon ook steeds meer te verlangen om thuis te zijn en mijn humeur daalde bijgevolg met rasse schreden. Ik had nood aan aandacht en affectie en zat hier maar alleen te wezen. Toen het eindelijk avond werd, moest ik me plots haasten voor de trampoline. Ik kleedde me snel om, gooide mijn kleren op de zetel en vertrok naar het sportcentrum om daar nog een hele tijd op Charlotte te wachten. De trampoline zelf heeft me wel deugd gedaan. Ik heb helaas moeten beseffen dat ik me helemaal niet meer stabiel voelde bij het springen en stelde vast dat ik bijna alles opnieuw moest leren. Ik heb echter toch bewezen dat ik nog steeds een salto kan maken, zij het terug met een mat. Achteraf ging ik met een pijnlijke rug weer naar huis om me nog een tijdje voor de computer te zetten en uiteindelijk mijn pyjama aan te doen en te gaan slapen(sportkledij en bh vlogen ook op de zetel).
De volgende ochtend werd ik wakker doordat ik de deur hoorde dichtslaan. Ik hoorde stemmen heel dichtbij en vroeg me af waar die precies vandaan kwamen. Mijn oren hadden het goed, ze stonden in mijn woonkamer! Er was een klopje op mijn slaapkamerdeur en ik kwam buiten in een reuzet-shirt en met een uitermate warrige kop haar om daar een man, vrouw en meisje aan te treffen. Ik had snel door dat het meisje een nieuwe kamergenote was. Toen keek ik rond in de kamer en besefte hoe ongelooflijk rommelig het was en hoe fantastisch ik er zelf uitzag. Afgang. Na een korte kennismaking waarin ik herhaaldelijk zei dat het echt niet erg was dat ik zo gewekt was, vertrokken ze om Marie-Christine een beetje rond te leiden. Ik gebruikte de tijd om op te ruimen, een douche te nemen en nog wat artikels te lezen. Toen Marie-Christine thuiskwam, zag ik het er stukken beter uit. We maakten uitgebreider kennis, ik werkte nog een beetje, of deed tenminste alsof, terwijl ik stiekem haar skypegesprekken afluisterde. Ze is van Straatsburg en aangezien het schijnt dat ik Frans studeer, kan ik dus mooi meevolgen hoe zij aan haar vrienden het verhaal doet van hoe 'cette pauvre fille' uit haar bed gehaald werd en hoe het hier 'un bordel' was toen ze toekwam en hoe ik fantastisch goed Engels kan spreken en zo. Oja, ook het vermelden waard is dat de meneer die hier ook zo mooi in mijn stort heeft gestaan een professor was, die trouwens ook vermeld heeft dat ik een mooi Engels accent heb, hoera! 's Avonds zijn we dan met z'n tweetjes iets gaan eten, zij heeft getrakteerd omdat zij me uitgenodigd heeft. Ik heb één keertje geprotesteerd, maar heb redelijk snel zeer dankbaar mijn bord leeggegeten. Het was heel gezellig, het is bijzonder jammer dat ze nu pas gekomen is en ik volgende week al moet vertrekken eigenlijk, ik denk dat we goed zouden overeen komen.
Vandaag dan. Ik heb niet zo goed geslapen, ben geregeld wakker geworden en heb eigenlijk een hele tijd liggen wachten tot mijn wekker eindelijk zou aflopen. Om 10u stond ik aan King's Gate om een papier in te dienen dat nog moet getekend worden voor ik naar huis vertrek. Nu mag ik maandag nog eens teruggaan om dat op te halen.Ik heb terwijl ook eens geïnformeerd of St Luke's Hall (waar ik examen heb) echt is waar ik denk dat het is, dwz in een kerk. En jawel, Sarah heeft woensdag examen in een kerk. Vervolgens ben ik met Alina en Charlotte eindelijk eens een echt 'English Breakfast' gaan proberen. Voor we echter ergens geraakten, werden we aangesproken door een dame die ons vroeg of we niet de 'Hot&Spicy Pringles' wilden proeven, ze zou ons daar £1 voor geven. Ja, dat hoef je geen twee keer te vragen natuurlijk.Wij dus eerst mee met die vrouw naar een kerk waar we een bordje kregen met 3 chips, daarna wat vraagjes beantwoorden, een krabbeltje zetten en een pond verdienen, hoera! En toen kwam ons Engels ontbijtje. Dat houdt in: sausage, scrambled egg, beans in tomato sauce, mushrooms, tomato, toast with butter, bacon. Niet zo geslaagd dus, Sarah heeft ei gegeten, een halve tomaat (we deelden twee porties met drie), een beetje bonen die ze niet lekker vond, twee stukjes worst die ze niet lekker vond, twee stukjes wel lekker spek en twee stukjes toost met iets te veel boter die toch niet al te slecht smaakten. Daarna hebben we nog een beetje door de stad rondgedoold, wat geshopt, in een kunstgalerij binnen geweest, een beetje de tourist uitgehangen om dan te beslissen dat we bij Alina naar 'Inception' zouden kijken, wat we ook hebben gedaan.
Ik kreeg tijdens de film ook een sms'je dat een hele zorg van mijn schouders nam en was bijgevolg nog vrolijker dan ik de hele dag al geweest ben. Nu ben ik na een leuke dag terug thuis en vraag me af of ik nog iets ga doen voor Children's Literature of niet.. En dat mag je zelf invullen ;-)
Daag!

Woensdag 19/01

Woepsie! Ben gisteren vergeten bloggen!
Neem me niet kwalijk, ik zat met mijn gedachten in de Grand Canyon.
Even recapituleren. Maandag ben ik, zoals ik had gezegd, eindelijk eens in die examens gevlogen. Ik heb die dag mijn hele cursus Children's Literature gestudeerd, zijnde 50 pagina's notities, 16 powerpointpresentaties, 10 blaadjes seminarienotities. Ik moet toegeven dat ik redelijk trots was op mezelf toen ik die avond rond 21u stopte.
Dinsdag was iets minder productief. Wel te begrijpen natuurlijk, want ik had het gevoel dat ik alles had gedaan dat moest gebeuren. Die dag heb ik 3 artikels van om en rond de 30 pagina's gelezen, maar ik had meer kunnen doen want ik heb meermaals naar buiten zitten staren en rond 16u moest ik per sé het volledige traject van die prachtige volle maan langs mijn raam traceren en de verschillende kleuren van de hemel waren bijzonder fascinerend. Om 19u had ik ook afgesproken met Charlotte en Coralie om naar de cinema te gaan. We zijn naar 127Hours geweest. Wat een gekke film! Heel sterk, zit goed in elkaar, maar is absoluut niet geschikt voor de gevoelige kijker. Het ergste is dat je weet dat het waargebeurd is. Wow, ik ben nog nooit zo dicht geweest bij het daadwerkelijk mijn ogen toeknijpen. Ik heb het niet gedaan hoor, heb gewoon door mijn vingers verder gekeken, maar het was niet zonder enig ongemak. Ik wil me gewoon niet voorstellen dat ik zoiets meemaak. Om jullie nieuwsgierigheid een klein beetje te bevredigen, het gaat over een kerel die in een kloof valt ergens in het hol van Pluto en zijn hand geraakt vast tussen een rots. Brrrr. Maar goed, eenmaal ik thuis was, besloot ik nog een beetje naar mijn Koreaans drama'tje te kijken en uiteindelijk heb ik heel goed geslapen (zij het met enige vertraging).
Deze morgen werd ik zowaar 5 minuten voor mijn wekker wakker. Uiteraard ben ik nog een halfuur blijven liggen en uiteindelijk toch maar opgestaan om eerst - en ik denk dat dit de allerlaatste keer geweest is - naar Tesco te stappen om mijn laatste week te overleven. Het weer is trouwens al 3 dagen prachtig, echt heerlijk. Zon, blauwe lucht, vogeltjes die fluiten, rond de 10°C.. Prachtig gewoon. Hopelijk blijft het zo.
Bon, het wordt maar eens tijd dat ik nog wat artikeltjes doorneem.
Tot de volgende!

Zondag 16/01

Gelukkige verjaardag broer!
Het weekend zit er weer bijna op. Ik heb er een echt weekend van gemaakt door twee dagen niks voor school te doen. Gisteren stond ik om 5u35 naast mijn bed en tegen 5u40 was ik klaar voor vertrek. Te vroeg, want ik moest maar een kwartier later vertrekken. Ik besloot toch naar buiten te gaan en vond Alina, die ook te vroeg was. We wandelden samen naar het station en wachtten op Charlotte, vervolgens op de bus, die toevallig ook te vroeg was. In de bus naar Leeds deed ik een poging een beetje te slapen, want ik had een vreselijke nacht achter de rug - hoofdpijn, onderburen die niet snappen dat je niet hoeft te roepen om elkaar te verstaan en oververmoeide rug en benen die het onmogelijk maakten een comfortabele positie te vinden. Helaas kon ik ook op de bus de slaap niet vatten, ik was een beetje wagenziek en had uiteindelijk toch ook wel zin om te babbelen. We kwamen om half 10 in Leeds aan, wat een heel mooi uur is, en gingen op zoek naar het Tourist Information Centre. We vonden het, kregen een stadskaart en trokken erop uit. We wilden eerst en vooral naar het West Yorkshire Playhouse geraken om te zien of we nog tickets konden krijgen voor de musical 'A Christmas Carol'. We vonden het zonder problemen en kochten £17 tickets.
Vrolijk gingen we naar het Royal Armouries Museum (gratis) en ontdekten dat het echt wel de moeite was. Het was een interactief museum, wat altijd plezant is natuurlijk. We gingen er ook luisteren naar iemand die een acteur speelde uit de tijd van Shakespeare. Die bléef helaas maar roepen, dus we hadden het liever niet gehoord, maar goed. Daarna zijn we een beetje gaan windowshoppen want net als Newcastle is Leeds duidelijk ook een goeie shopstad. Zo heb ik in een winkeltje ontdekt dat er manga bestaat van Shakespeares stukken! Ik was er helemaal weg van, maar had er toch geen £8 voor over. Toen we een beetje honger begonnen te krijgen en toevallig een kraampje tegenkwam dat zei 'Hot Belgian Waffles', besloten we een wafel te delen. De meneer vroeg ons waar we vandaan kwamen en toen we zeiden 'België' vroeg hij: 'Is that far from London?', na nog een paar vreemde momenten kwam hij tot de conclusie dat het dus niet in Engeland lag. Kun je het je voorstellen? Iemand die beweert 'Belgian Waffles' te verkopen heeft geen idee dat België een land is! En de wafel kwam trouwens uit Londen, in een zakje. Maar de smaak was nog zo slecht niet. Na nog wat windowshoppen zochten we een pub voor een goedkoop middagmaal. Opnieuw verbazing toen we eten wilden bestellen en de mevrouw aan de bar ons vroeg om bewijs dat we 18+ waren, om te eten nog wel! En geloof het of niet, later op de dag, in een "lingerie+"winkel, kregen we opnieuw de vraag of we boven de 18 waren. We waren een klein beetje op onze tenen getrapt, zien we er dan zo jong uit? En Claudia was nog niet eens mee! Maar goed, we zetten ons erover en gingen nog wat door de stad slenteren. We kwamen een mooie grote ijspiste tegen, wandelden langs de universiteit en vonden dan het Leeds City Museum. Dat was ook gratis, dus gingen we binnen. Het was zowaar nog plezanter dat het vorige. Overal waren spelletjes of praktische dingetjes. Zo hebben we met een computer een dorpje gemaakt, sporen onderzocht, hiërogliefen gelezen, geheimschrift ontcijferd, muntjes in papier gedrukt met een potlood en zestiende eeuwse pruiken opgezet. Achteraf hebben we nog een beetje door de straten gelopen om rond 19u terug naar het West Yorkshire Playhouse te gaan voor de musical. We zaten bijna helemaal links, maar het zicht was nog zo slecht niet. De musical zelf was ook niet slecht. Ik vond het begin niet echt geslaagd en het was gewoon té griezelig, maar het beterde naargelang de tijd verstreek. Het decor vond ik ook fantastisch. Zo was het bureau van Scrooge op hoge stapels papieren gesteund. Echt heel mooi. We hebben er in elk geval van genoten. Toen was het einde van ons uitje gekomen en restte ons alleen nog een stressvol half uurtje wachten op de bus. Toen we veilig aan boord waren, babbelden we eerst nog een beetje, maar al snel vielen we alledrie half in slaap om weer wakker te worden in Newcastle. Nu nog een goeie 20 minuten door de wind, die de hele dag niet rustig geweest is, en dan snel het bed in. Charlotte bleef slapen, dus hebben we eerst nog een klein beetje gebabbeld maar echt niet lang. Zelfs de wind kon onze slaap niet verhinderen.
Vandaag stonden we om 12u op, aten iets, bleven een hele tijd aan tafel zitten en dachten aan de werkweek die nog in het verschiet ligt om uiteindelijk toch maar in actie te schieten. Ik had besloten dat ik vandaag niet zou werken, dus heb ik me met andere dingen beziggehouden en heb voor de verandering eens de tijd genomen voor het koken. Spaghettisaus, opnieuw. Maar niet slecht, niet slecht, ik heb ervan genoten. Morgen vliegen we er (weer) in.
Tot de volgende!

Vrijdag 14/12

Amai, mijn benen zijn moe!
Woensdag en donderdag heb ik me nuttig beziggehouden met studeren en vooral niet studeren. Ik heb een dappere poging gedaan mijn kennis van de Klassieke Muziek bij te schaven, heb een kwartier op de grond naar het plafond liggen staren, heb hoofdzakelijk in de zetel gehangen met de ogen op een laptopscherm gericht dat filmpjes speelde, 100 keer mijn mails gecheckt, ontdekt dat Quasimodo doof is en Esmeralda maar 16 jaar oud en dat kapitein Phoebus helemaal niet zo'n toffe kerel is als in de Disneyfilm, heb ervoor gezorgd dat ik niet verhongerde en heb me eenzaam gevoeld. Ik weet niet wat het is, maar deze week was een beetje lastig voor het gemoed. Waarschijnlijk een combinatie van 1.studeren, 2.slecht weer, 3.geen gezelschap, 4.kale muren, 5.zelf moeten koken, 6.me steeds weer overslapen, 7.vooruitzicht op nieuwe erasmuspapierwinkel.
Maar daar kwam vandaag verandering in. Aangezien ik mijn essay vandaag moest indienen, was ik zowaar in staat om half tien op te staan. Toen ik in de keuken kwam, lachte een lief zonnetje me zo mooi toe dat ik me eensklaps in de lente waande. Dat gevoel is de hele dag niet veranderd. Het was prachtig weer vandaag, echt heerlijk. Om 10u ging ik mijn essay indienen, wel interessant hoe dat hier gebeurt. Er zitten drie mensen achter een tafel en iedereen komt en gaat maar, ik moest nog een Coversheet invullen, had dan geen balpen mee, moest dan ook nog zo'n geel blad invullen en diende uiteindelijk toch nog een correct essay in. Nu maar hopen dat het inhoudelijk ook door de beugel kan. Vervolgens spoedde ik me weer naar de buitenlucht. Ik ging op zoek naar de lokalen waar mijn examens zullen doorgaan. Cassie 3.25 was zeer vindbaar, maar ik heb tevergeefs naar St. Luke's Hall gezocht. Toen kreeg ik een sms van Naomi om elkaar te zien, dus keerde ik terug naar de essay-indien-plaats om haar een Belgisch chocoladekerstmannetje te geven en zelf briefpapier te krijgen. Nu moet ik toegeven dat ik in de overtuiging was dat ze me zo'n schattig ringetje ging maken, dus was ik redelijk verrast met het briefpapier. Maar een cadeau'tje is een cadeau'tje, nietwaar? Toen kwam er een sms van Charlotte die ook een essay had ingediend en vervoegde ik haar. We gingen samen snel naar Tesco omdat ik nog wat inkopen moest doen en besloten terwijl dat we samen zouden koken. Deze keer echter niet bij mij, maar bij Charlotte thuis. Eerst keerden we terug naar mijn kot om de boodschappen binnen te gooien, daarna wandelden we een halfuur naar Charlottes stekje. Het weer bleef zo ongelooflijk fantastisch zijn dat we onze sjaal moesten uitgooien en net zo goed in trui hadden kunnen rondlopen. We hebben lekkere worstjes met zelfgemaakte appel-en-perenmoes gegeten en vervolgens een instand custard waarvan we dachten dat het vanillepudding was, maar die niet zo erg naar vanille smaakte. Het was daarom niet slecht hoor. Tegen half vier ben ik dan te voet terug gekeerd, ik wou voor het donker thuis zijn, en dan moet je je haasten. Nu gaf het weer een gevoel van 21u 's avonds op een mooie lentedag, met dat verschil dat het nu nog volop namiddag was. Eenmaal thuis heb ik een lekkere warme douche genomen. Wat had ik eigenlijk graag een bad gehad deze keer. Mijn benen waren het absoluut niet meer gewend zoveel te stappen en nu heb ik pijn tot in mijn rug. En het zal er morgen niet op verbeteren, want dan gaan we een hele dag naar Leeds. Ik ben wel zo ijverig geweest om nog een 40 pagina's lang artikel te lezen voor Children's Literature en vind dat ik nu mijn ontspanning wel verdiend heb. Bij deze zal ik jullie nu weer laten en nog een beetje genieten van die goeie ouwe zetel en Notre Dame de Paris, als mijn ogen het aankunnen tenminste.
Gegroet.