Vrijdag 14/12

Amai, mijn benen zijn moe!
Woensdag en donderdag heb ik me nuttig beziggehouden met studeren en vooral niet studeren. Ik heb een dappere poging gedaan mijn kennis van de Klassieke Muziek bij te schaven, heb een kwartier op de grond naar het plafond liggen staren, heb hoofdzakelijk in de zetel gehangen met de ogen op een laptopscherm gericht dat filmpjes speelde, 100 keer mijn mails gecheckt, ontdekt dat Quasimodo doof is en Esmeralda maar 16 jaar oud en dat kapitein Phoebus helemaal niet zo'n toffe kerel is als in de Disneyfilm, heb ervoor gezorgd dat ik niet verhongerde en heb me eenzaam gevoeld. Ik weet niet wat het is, maar deze week was een beetje lastig voor het gemoed. Waarschijnlijk een combinatie van 1.studeren, 2.slecht weer, 3.geen gezelschap, 4.kale muren, 5.zelf moeten koken, 6.me steeds weer overslapen, 7.vooruitzicht op nieuwe erasmuspapierwinkel.
Maar daar kwam vandaag verandering in. Aangezien ik mijn essay vandaag moest indienen, was ik zowaar in staat om half tien op te staan. Toen ik in de keuken kwam, lachte een lief zonnetje me zo mooi toe dat ik me eensklaps in de lente waande. Dat gevoel is de hele dag niet veranderd. Het was prachtig weer vandaag, echt heerlijk. Om 10u ging ik mijn essay indienen, wel interessant hoe dat hier gebeurt. Er zitten drie mensen achter een tafel en iedereen komt en gaat maar, ik moest nog een Coversheet invullen, had dan geen balpen mee, moest dan ook nog zo'n geel blad invullen en diende uiteindelijk toch nog een correct essay in. Nu maar hopen dat het inhoudelijk ook door de beugel kan. Vervolgens spoedde ik me weer naar de buitenlucht. Ik ging op zoek naar de lokalen waar mijn examens zullen doorgaan. Cassie 3.25 was zeer vindbaar, maar ik heb tevergeefs naar St. Luke's Hall gezocht. Toen kreeg ik een sms van Naomi om elkaar te zien, dus keerde ik terug naar de essay-indien-plaats om haar een Belgisch chocoladekerstmannetje te geven en zelf briefpapier te krijgen. Nu moet ik toegeven dat ik in de overtuiging was dat ze me zo'n schattig ringetje ging maken, dus was ik redelijk verrast met het briefpapier. Maar een cadeau'tje is een cadeau'tje, nietwaar? Toen kwam er een sms van Charlotte die ook een essay had ingediend en vervoegde ik haar. We gingen samen snel naar Tesco omdat ik nog wat inkopen moest doen en besloten terwijl dat we samen zouden koken. Deze keer echter niet bij mij, maar bij Charlotte thuis. Eerst keerden we terug naar mijn kot om de boodschappen binnen te gooien, daarna wandelden we een halfuur naar Charlottes stekje. Het weer bleef zo ongelooflijk fantastisch zijn dat we onze sjaal moesten uitgooien en net zo goed in trui hadden kunnen rondlopen. We hebben lekkere worstjes met zelfgemaakte appel-en-perenmoes gegeten en vervolgens een instand custard waarvan we dachten dat het vanillepudding was, maar die niet zo erg naar vanille smaakte. Het was daarom niet slecht hoor. Tegen half vier ben ik dan te voet terug gekeerd, ik wou voor het donker thuis zijn, en dan moet je je haasten. Nu gaf het weer een gevoel van 21u 's avonds op een mooie lentedag, met dat verschil dat het nu nog volop namiddag was. Eenmaal thuis heb ik een lekkere warme douche genomen. Wat had ik eigenlijk graag een bad gehad deze keer. Mijn benen waren het absoluut niet meer gewend zoveel te stappen en nu heb ik pijn tot in mijn rug. En het zal er morgen niet op verbeteren, want dan gaan we een hele dag naar Leeds. Ik ben wel zo ijverig geweest om nog een 40 pagina's lang artikel te lezen voor Children's Literature en vind dat ik nu mijn ontspanning wel verdiend heb. Bij deze zal ik jullie nu weer laten en nog een beetje genieten van die goeie ouwe zetel en Notre Dame de Paris, als mijn ogen het aankunnen tenminste.
Gegroet.